Żywotnik olbrzymi Thuja plicata
Żywotnik olbrzymi jest zimozielonym drzewem iglastym z rodziny cyprysowatych. Koronę ma gęstą, zwartą w kształcie stożka, pień prosty z poziomo wyrastającymi z niego gałęziami. Liście żywotnika są spłaszczone, ostro zakończone, z wierzchu zielone, od spodu szarawe z białymi plamkami. Żywotnik dziko występuje w zachodniej części Północnej Ameryki, w zachodniej Polsce roślina powoli zadamawia się rozmnażając się generatywnie, z siewu. W naturze dorasta 60 m wysokości, w naszym kraju żywotnik olbrzymi osiąga do około 30 metrów. Największy osobnik tego gatunku rósł w stanie Waszyngton- jego średnica wynosiła blisko 6 metrów, a wysokość 53 metrów.
Liście żywotnika zawierają liczne olejki eteryczne. Niektóre z nich są używane w przemyśle perfumeryjnym. Najbardziej znanym olejkiem otrzymywanym z żywotników jest tujon. Ma on działanie psychoaktywne, powoduje pobudzenie kory mózgowej, drażliwość, niepokój a nawet halucynacje. Tujon ze względu na wysoką toksyczność i działanie konwulsyjne nie ma zastosowania farmakologicznego. Stał się sławny dzięki absyntowi – zielonemu napojowi alkoholowemu. Trunek ten pijali artyści (van Gogh, Picasso) twierdząc, że doświadczają działania psychodelicznego i halucynacji. Jednak badania wykazały, żez awartość tujonu w absyncie jest zbyt mała by powodować działania psychodeliczne, które są raczej skutkiem dużego stężenia alkoholu w trunku (70%), niż zawartego w nim tujonu.
