Klon zwyczajny Acer platanoides
Kon zwyczajny to dorastające do 30 m wysokości drzewo z rodziny mydleńcowatych. W Polsce jest gatunkiem najbardziej pospolitym spośród rodzimych gatunków klonów (klon jawor, klon polny). Naturalnie występuje w Europie Środkowej i Wschodniej, na Bałkanach oraz Kaukazie. W Ameryce Północnej jest gatunkiem inwazyjnym. klon zwyczajny ma rozłożystą, kulistą koronę, grube, brązowe gałęzie i wyrośnięty, regularny pień pokryty szarą, spękaną wzdłuż korą. Liście na długim, cienkim ogonku, klapowane, ostro zakończone, z wierzchu lśniące od spodu matowe, jesienią przebarwiające się na żółto, pomarańczowo i czerwono. Kwiaty niepozorne, drobne, żółtozielone zebrane w baldachogrona. Owoce, znane jako „noski”, to dwa szeroko rozwarte, nagie skrzydlaki czyli oskrzydlone orzeszki. U innych klonów zrośnięte skrzydlaki tworzą kąt ostry np. u jawora, lub są owłosione jak np. u klona strzępiasokorego. Kwiaty klona zwyczajnego są bogate w nektar, stąd klon jest drzewem miododajnym.
Klon uchodzi za drzewo przeciw demonom. Czopy z drewna klonowego wbite w drzwi i progi stajni maja zapobiegać dostaniu się do nich czarownic, a gałązki klonu wetknięte przy drzwiach i oknach mają chronić przed uderzeniem pioruna.
