O odczycie:

Wąwozy – jest to grupa niewielkich, młodych dolinek erozyjnych, bez stałego odwodnienia, rozcinających podczas roztopów i deszczów ulewnych zwykle luźne osady, zwłaszcza pokrywy lessowe. Niekiedy (w literaturze zachodniej) zalicza się do wąwozów znacznie mniejsze, efemeryczne żłobiny, z kolei na lokalnym, lubelskim podwórku nazwą tą potocznie obejmuje się znacznie większe, suche doliny erozyjno-denudacyjne. Wśród form, zasługujących w pełni na miano wąwozów, można wyróżnić szereg typów, różniących się genezą, kształtem, zależnym także od litologii i fazy rozwoju, rangą w systemie erozyjnym oraz układem krajobrazowym, związanym ze stopniem rozcięcia i zależnością od struktury agrarnej w zlewni wąwozu. Zróżnicowanie typologiczne zostanie podczas prelekcji zilustrowane przekrojami, fotografiami oraz lidarowymi odzwierciedleniami ALS.

O Prelegencie:

dr hab. Jan Rodzik – profesor uczelni w Instytucie Nauk o Ziemi i Środowisku w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej. Jest wieloletnim członkiem Zarządu Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Geograficznego, w którym w latach 2005-2012 pełnił funkcję przewodniczącego, obecnie jest wiceprzewodniczącym. Jest także członkiem Stowarzyszenia Geomorfologów Polskich. Jego głównym tematem badawczym jest wpływ działalności człowieka na przekształcanie rzeźby obszarów lessowych, zwłaszcza na rozwój wąwozów. Współpracuje z archeologami wykonując analizy środowiskowe uwarunkowań lokalizacji dawnego osadnictwa. Brał udział w dziewięciu wyprawach naukowych na Spitsbergen, m.in. w trzech całorocznych pobytach w Polskiej Stacji Polarnej PAN w Hornsundzie oraz w wyprawie na Wyspy Zielonego Przylądka w Afryce Zachodniej.