Instytut Archeologii

Trzeciego listopada 2020 r. zmarł w wieku 77 lat Andrzej Hunicz. Był absolwentem Technikum Geodezyjno-Drogowego w Lublinie. Następnie studiował na kierunku archeologia Polski i powszechna na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, które ukończył w roku 1967 (praca magisterska napisana od kierunkiem Aleksandra Gardawskiego pt. Wczesnosredniowieczne osadnictwo obronne południowo-wschodniej Lubelszczyzny). W roku 1970 podjął pracę na stanowisku kierownika Pracowni Archeologiczno-Konserwatorskiej - Przedsiębiorstwo Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków, Oddział w Lublinie, gdzie w roku 1983 r. został powołany na stanowisko dyrektora Pionu Naukowo-Konserwatorskiego PP PKZ O/Lublin. Na stanowisku tym pracował do początku lat 90. XX w. Następnie, aż do „ostatnich dni”, kontynuował pracę jako archeolog, w ramach samodzielnej działalności gospodarczej.

W trakcie pracy zawodowej zajmował się przede wszystkim badaniami archeologicznymi zabytków architektury (zamki, pałace, kościoły, zabudowa staromiejska), głównie na terenie województwa lubelskiego, a w początkach lat 70. XX w., również podkarpackiego (wówczas rzeszowskiego). W latach 80. XX w. brał udział w rewaloryzacji zabytków architektury na starym mieście w Rydze (wówczas Łotewska SRR). Przez wiele lat prowadził studia nad ceramiką średniowieczną i nowożytną. Jest autorem kilkuset opracowań dokumentacyjnych oraz kilkudziesięciu artykułów.