Instytut Archeologii

Udostępniamy Państwu Dzienniki wojenne Maxa Levady jako „świadectwo wojny, ale również ważny dialog z kulturą europejską.” Dzienniki to wstrząsający, mądry i zmuszający do refleksji zapis rzeczywistości z ogarniętej wojną Ukrainy, płynący wprost z ostrzeliwanego i bombardowanego Kijowa. Autor Max Levada jest archeologiem, absolwentem Uniwersytetu Kijowskiego, specjalistą okresu rzymskiego i wędrówek ludów we wschodniej Europie. Jest również ekspertem w zakresie tzw. czarnej (nielegalnej) archeologii, autorem licznych artykułów o uzbrojeniu kultury czerniachowskiej i opracowań znalezisk z okresu wędrówek ludów z Ukrainy. Był doradcą ministra kultury Ukrainy, Bohdana Stupki w zakresie archeologii.

Ze wstępu Profesora Andrzeja Kokowskiego:
„Wojna która spadła na Ukrainę – spadła również na nas. Przerażenie zastąpione szybko troską o przyjaciół, z którymi „od zawsze” zgłębiamy starożytne dzieje wschodniej Europy, wymusiło na nas troskę i niepokój o ich losy. Z trudem „wyłapujemy” urywane kontakty, dzielimy się najbardziej ułamkowymi nawet informacjami. Mężczyźni walczą. Kobiety cierpią. Dzieci są przerażone. Wszyscy szukają namiastek normalności i sił na przetrwanie. Nie chcą zostawić swojej Ojczyzny. Jeden z nich, Max Levada, w walce z bezradnością (już za stary, by stanąć w okopie; jeszcze za młody by nie rwać się do walki) zaczął pisać na Facebooku krótkie impresje wojenne. Wstrząsające, ale jednocześnie głęboko mądre. Doszliśmy z Panią Profesor Magdaleną Mączyńską (Amicis Universitatis Mariae Curie Skłodowska) do wniosku, że warto by ten głos rozszedł się szerzej, niż środowisko archeologów do którego jest adresowany. Przetłumaczyła teksty na język polski, a ja poprosiłem Redakcję Wiadomości Uniwersyteckich o miejsce dla nich. To jest jedno z najprawdziwszych oblicz tej wojny … Oby Max mógł pisać o niej jak najkrócej; oby jak najszybciej mógł wrócić do tego co jest sensem jego życia – do archeologii.”