Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Zjawisko niesprawiedliwości poznawczej polega albo na nieuprawnionym odbieraniu osobie lub grupie osób statusu podmiotu epistemicznego, albo umieszczeniu takiego podmiotu w strukturze poznawczej, umożliwiającej mu zinterpretowanie własnego doświadczenia np. na jeden konkretny sposób. Oznacza to, że – mówiąc w pewnym uproszczeniu – bez odpowiednich powodów uznajemy czyjeś świadectwa za niewiarygodne lub „wytwarzamy” środowisko społeczne, w którym ludzie myślą o sobie samych np. jako o „obiektach badań”. Przyczyną tego stanu rzeczy są m.in. funkcjonujące w szeroko pojętej „świadomości społecznej” stereotypy, uprzedzenia i inne pozaracjonalne przekonania. W trakcie spotkania postaram się pokazać, w jaki sposób dyskurs publiczny – zwłaszcza medialny – zarówno wytwarza, jak i odzwierciedla (bo trzeba pamiętać, że jest to relacja w pewnym sensie dialektyczna), takie społeczne przekonania na temat osób w spektrum autyzmu.
