Zespół badawczy: Magdalena Kunat-Budzyńska, Aneta Ptaszyńska
Pszczoła miodna zaliczana jest do najważniejszych zapylaczy upraw na całym świecie. Wpływa również na ochronę różnorodności biologicznej oraz dostarcza wiele produktów m.in. miód. W ostatnich latach zaobserwowano dramatyczny spadek występowania i różnorodności wszystkich rodzajów europejskich owadów zapylających. Straty pszczół miodnych przypisuje się zmianom klimatycznym, narażeniu na pestycydy, złemu odżywianiu, zwiększonej podatności na pasożyty oraz degradacji siedlisk. Jedną z głównych chorób pszczół jest nosemoza, która wywoływana jest przez dwa gatunki z rodzaju Nosema tj. Nosema apis i Nosema ceranae. Do zakażenia dochodzi głównie drogą pokarmową, w momencie spożycia przez pszczoły pokarmu zawierającego spory Nosema spp. Namnażające się zarodniki w komórkach jelit prowadzą do zaburzeń trawienia oraz zmian fizjologicznych i anatomicznych w obrębie komórek nabłonka jelit. Dlatego głównym celem projektu będzie sprawdzenie jak zakażenie nosemozą oraz warunki utrzymywania (pasieka oraz laboratorium) wpłyną na wybrane parametry układu immunologicznego u robotnic w różnym wieku. W ramach projektu przebadany zostanie poziom fenolooksydazy i lizozymu w hemolimfie pszczół. Określona zostanie ekspresja genów związanych z odpornością oraz aktywność wybranych enzymów. Również, pszczoły zostaną przebadane pod kątem obecności patogenów tj. pasożytów, mikrosporydiów oraz wirusów.
Zaplanowane badania przyczynią się do rozwoju nauki dotyczącej mechanizmów odporności wrodzonej u pszczoły miodnej. Planowane eksperymenty dostarczą wielu cennych informacji m.in. możliwe będzie określenie czasu, w którym układ odpornościowy pszczół robotnic wykazuje najwyższą aktywność. Uzyskane wyniki w istotny sposób uzupełnią dotychczasową wiedzę w tym zakresie, co jest niezwykle ważne ze względu na bardzo ważną rolę jaką pszczoły odgrywają w ekosystemie oraz życiu człowieka.
