15 maja to Dzień Polskiej Niezapominajki. Jak czytamy na stronie Ogrodu Botanicznego UMCS, dzień ten ma na celu promowanie walorów przyrody polskiej, przypominanie o ochronie środowiska i konieczności zachowania różnorodności biologicznej. Święto „niezapominajki” ma również zwracać uwagę na potrzebę pamiętania o ważnych w życiu chwilach, osobach, miejscach i sytuacjach.
Fot. Katarzyna Prorok
A jak postrzegana jest niezapominajka w polskiej kulturze ludowej? Według legendy kurpiowskiej niezapominajka sama zasłużyła sobie na swą „niezapomnianą” nazwę... Otóż gdy Pan Jezus stwarzał kwiaty i nadawał im imiona, nie słuchała go... Pełna skruchy poszła więc przeprosić za swe rozkojarzenie, a Pan Jezus posłuchoł i poziedo: Ziam to wsystko, łale jeżeli tego załujes i nie łzes, to ci przebocom, ale paniantoj: słuchoj zawse, co jo mozia ji staroj sia paniantać, co do ciebzie mozia. Tera słuchoj: Daja ci tako nazwa, ze jej nigdy nie zabocys. Bandzies sia nazywoł niezapominajka. Ji tak zostało na zieki. Ludzie tera, jek jodo gdzie daleko, bzioro ze sobo tam ksiotek, cy to do Francji, Niemcow, cy Łameryki i sanują go jek własna godność. Po to, aby paniatali, gdzie łurośli, gdzie mają być i po co jistnieją.
Inne historie o tym niepozornym, ale jakże uroczym kwiatku, przeczytają Państwo w haśle NIEZAPOMINAJKA, opracowanym przez Lidię Nepop-Ajdačić i opublikowanym w zeszycie Kwiaty (2019) naszego Słownika stereotypów i symboli ludowych.
Życzymy niezapomnianej lektury!
