Bibliografia zawartości „Etnolingwistyki” 1–30 dokumentuje dorobek lingwistyki antropologiczno-kulturowej i kognitywnej, zgromadzony w 30 rocznikach pisma z lat 1988–2018, kiedy redaktorem naczelnym był Jerzy Bartmiński (który pismo założył), sekretarzem od numeru 3. była Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska (w latach 2010–2018 zastępca redaktora), a od numeru 21. – Marta Nowosad-Bakalarczyk.W roku 2019, po przejściu dotychczasowego redaktora na emeryturę, kierownictwo redakcji przejęła Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska, a zastępcą redaktora został Adam Głaz.
W trzydziestoletniej historii rocznika można wydzielić trzy etapy.
Pierwszy etap obejmuje lata 1988–1995 (tomy 1–7) – pismo służyło wtedy wypracowaniu koncepcji Słownika stereotypów i symboli ludowych, na jego łamach dyskutowano przede wszystkim o kształcie artykułów hasłowych, publikowano materiały tekstowe i omawiano najnowszą literaturę, głównie w gronie językoznawców z Wydziału Humanistycznego UMCS, który objął pismo opieką finansową.
Drugi etap to lata 1996–2003 (tomy 8–15), kiedy to po opublikowaniu pierwszej części wspomnianego Słownika szerzej otwarto łamy na rozprawy dotyczące ogólnych problemów semantyki językoznawczej i podejmujące – nowe na gruncie polskim – zagadnienia lingwistyki kognitywnej, językowego obrazu świata, relacji języka i kultury. Warto podkreślić, że wbrew utrzymującej się (pod wpływem amerykańskich badaczy) zawężającej opinii, że etnolingwistyka bada tylko języki mniejszości etnicznych (jak w USA) i gwary ludowe (w krajach europejskich i innych regionach świata), lubelska „Etnolingwistyka” od początku swego istnienia zajęła się „językiem we wszystkich jego odmianach, także ogólnej, w jego relacji do kultury, człowieka i społeczeństwa” (deklaracja programowa w pierwszym numerze pisma, 1988).
Etap trzeci (od tomu 16, 2004) – to okres, kiedy rocznik stał się organem dwóch nowo utworzonych komisji: Komisji Etnolingwistycznej Komitetu Językoznawstwa PAN i Komisji Etnolingwistycznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów. W tym czasie jeszcze szerzej otwarto pole dla analiz bazujących na narodowych językach standardowych, dla analiz porównawczych, międzyjęzykowych i międzykulturowych. Wokół pisma powstało zaplecze autorskie w postaci sieci współpracujących ze sobą badaczy i instytucji z Polski i krajów sąsiednich. Od momentu powołania w 2008 roku międzynarodowego konwersatorium EUROJOS sieć ta została poszerzona o kolejnych badaczy zainteresowanych studiami porównawczymi nad językowym obrazem świata Słowian i ich sąsiadów, nad semantyką nazw wartości, stereotypami językowymi, konceptualizacją czasu i przestrzeni w języku i w tekstach. Jest to tematyka, która zdominowała ostatnie tomy „Etnolingwistyki” i wyznacza pismu dalszą perspektywę.
W opracowaniu niniejszego kształtu Bibliografii uczestniczyło wiele osób. Największy wkład miały Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska i Marta Nowosad-Bakalarczyk, które na bieżąco redagowały streszczenia artykułów składanych do kolejnych tomów rocznika. Za opracowanie od nowa indeksu przedmiotowego dla całości bibliografii są odpowiedzialni: Jerzy Bartmiński, Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska i Marta Nowosad-Bakalarczyk. Skład Bibliografii wykonał Sebastian Wasiuta. Część streszczeń pierwszych 20 tomów przygotował Łukasz Tomczak w ramach seminarium magisterskiego prowadzonego przez piszącego te słowa w latach 2006–2008 na kierunku informacja naukowa i bibliotekoznawstwo UMCS, a do druku wersję tę opracował łącznie z indeksem Sebastian Wasiuta (zob. „Etnolingwistyka”. Bibliografia adnotowana 1988–2008, oprac. Łukasz Tomczak, red. Jerzy Bartmiński, Sebastian Wasiuta, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2010, 143 s.).
Gratulujemy Redaktorom tej ważnej publikacji i zachęcamy do pobrania darmowego e-booka ze strony Wydawnictwa UMCS!
