Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Profesor zwyczajny
Danuta Kołwzan-Nowicka
Urodzona w Wilnie w 1927 roku
Zmarła 23 grudnia 2016 roku
Człowiek wielkiego serca, artysta grafik, dobry i mądry pedagog, oddany przyjaciel. Studiowała na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie, gdzie obroniła dyplom w 1960 roku. Wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, kierownik Zakładu Grafiki w Instytucie Sztuk Pięknych na Wydziale Artystycznym. Promotor i opiekun naukowy wielu obecnych pracowników naukowych Instytutu Sztuk Pięknych. Prezentowała swoje prace na ponad 20 wystawach indywidualnych i 200 zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Zajmowała się malarstwem, rysunkiem i grafiką, specjalizując się szczególnie w technice suchej igły, łączonej niekiedy z mezzotintą. Wielokrotnie nagradzana i wyróżniana na konkursach krajowych i międzynarodowych. Jej prace znajdują się w zbiorach: Muzeów Narodowych w Warszawie, Szczecinie, Gdańsku, Muzeów Okręgowych w Toruniu, Bydgoszczy, Lublinie, Słupsku, Olsztynie, Zielonej Górze, Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Bibliotece Narodowej w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sao Paulo, Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje, National Muzeum w Sztokholmie oraz zbiorach prywatnych w Holandii, Republice Południowej Afryki, Kanadzie, Szwecji, Francji, Belgii.
Wspominając tę wybitną osobę można przywołać między innymi słowa Kazimierza Parfianowicza, zawarte we wstępie do katalogu Danuta Kołwzan-Nowicka – Mistrz i uczniowie z 2007 roku:
Twórczość- Profesor Danuty Kołwzan Nowickiej ma w znacznym stopniu charakter refleksyjny, często nawet medytacyjny. Pejzaże stają się jakby poza materialne, głównie dzięki niedosłowności, na rzecz wizji kompozycyjno-barwnych, są krajobrazami, jakby ze świata romantycznej nostalgii. Postać ludzka, jeśli się pojawia to, jako odniesienie - znak. Cykle (…) są licznymi obrazami graficznymi i rysunkowymi w najróżnorodniejszych wariantach przedstawiają pejzaż refleksyjny, symboliczny i aluzyjny z całym bogactwem nastrojów wydobytych różnymi technikami (mezzotinta, sucha igła, rysunek tuszem, tusz lawowany, połączony z rysunkiem podkolorowanym kredką), co nadaje tym obrazom, z istoty graficznym, wielokolorystyczność i charakter stricte malarski. W tym wszystkim przegląda się i nadaje smak pełna subtelnego uroku kobiecość Autorki. Pani Profesor Kołwzan-Nowicka (...) Przykładem i tworzoną atmosferą wpływała przede wszystkim na wybory etyczne, stawiała wysokie wymagania zarówno ściśle artystyczne, jak i pedagogiczne. Przyciągała ludzi pragnących w tych wartościach znaleźć sens - w czasach systemowego lekceważenia i pogardzania tradycją, odpowiedzialnością duchowością opartą na głębi pozadoraźnych trwałych, fundamentalnych wartości.