- „Skażenie promieniotwórcze to sytuacja, kiedy w naszym otoczeniu pojawią się znaczne ilości radioizotopów, które zostały stworzone przez człowieka (…). Zabezpieczeniem przed skażeniem promieniotwórczym byłoby zachowanie przeciwne do zdrowych nawyków: powinniśmy nie wietrzyć pomieszczeń, nie jeść świeżej żywności (…). Kiedy jednak radioizotop wniknie do wnętrza naszego organizmu to sposób postępowania zależy od rodzaju skażenia (…). Przykładowo takim najsłynniejszym sposobem obrony jest podawanie związków jodu chroniących tarczycę (płyn Lugola), ale nie jest to zbyt zdrowe, gdybyśmy podawali go sobie bez konkretnej przyczyny (…).

Okazuje się, że ssaki mają dosyć zbliżoną odporność na promieniowanie. Osioł jest trochę bardziej odporny niż człowiek, ale koza mniej. Z kolei szczur jest dwa razy bardziej odporny (…), a nietoperz aż trzydzieści razy (…). Jak ssaki wymrą, to zostają muchy – dwieście razy bardziej odporne, bakterie – ponad tysiąc razy bardziej odporne i najprostsze organizmy, czyli pantofelki” – mówi dr hab. Radosław Zaleski, prof. UMCS.

Dr hab. Radosław Zaleski, prof. UMCS – fizyk, programista, specjalista w zakresie nanotechnologii, w szczególności zastosowania anihilacji pozytonów do badania materiałów i procesów w skali nanometrycznej. Popularyzator wiedzy o promieniowaniu jonizującym, jego oddziaływaniu oraz naturalnych i sztucznych źródłach tego promieniowania. Członek grupy edukatorów wyszkolonych we Francji w ramach programu rozwoju polskiej energetyki jądrowej. Współtwórca i koordynator serwisu internetowego Monitor radioaktywności w powietrzu w Lublinie.

Fot. Bartosz Proll