Zakładka dotycząca komisji problemowych i zespołów naukowych PS IOV odnosi się do pewnych specyficznych form bezpośredniej aktywności członków zaangażowanych indywidualnie i w małych grupach w realizację IOV. Stanowi więc kwintesencję tego, co każdy członek – według własnych zainteresowań i osobistych możliwości – może i pragnie świadczyć (oprócz składki członkowskiej) na rzecz kultury ludowej zakreślonej programem PS IOV, kiedy jego zamierzenie nie może być przez niego całkowicie osobiście wykonane i wymaga – z różnych powodów – współudziału innych osób. Natomiast dla władz statutowych IOV są instrumentem służącym koordynowania i realizacji zadań statutowych.
Podstawą tworzenia i funkcjonowania w strukturach Polskiej Sekcji IOV komisji problemowych i zespołów naukowych jest § 35 Statutu naszej Organizacji. Określa on możliwość tworzenia stałych i doraźnych komisji problemowych i zespołów naukowych, które mają za zadanie realizację celów IOV. Powinny być płaszczyzną wielostronnych działań programowych IOV między pojedynczymi członkami, a strukturami jej władz statutowych Sekcji. Komisje problemowe i zespoły naukowe podlegają bezpośrednio Radzie Wykonawczej Sekcji i merytorycznie odpowiedzialnym jej członkom, bądź – za jej zgodą – terenowym strukturom Sekcji. Zakres ich działalności określają regulaminy uchwalone przez Prezydium Sekcji, dla których może być pomocne niniejsze opracowanie. W pracach komisji problemowych i zespołów naukowych mogą brać udział także osoby nie będące członkami IOV.
Komisje problemowe, w odróżnieniu od zespołów naukowych, zajmują się głównie sprawami organizacyjnymi merytorycznych zadań IOV. Są powoływane przez Radę Wykonawczą Sekcji, bądź radę wykonawczą oddziału terenowego, jako struktury działające stale, np. przez całą kadencję, lub dłużej (komisje stałe), bądź mające do wykonania określone zadanie w wyznaczonym czasie (komisje doraźne). Przykładami komisji stałych przy Radzie Wykonawczej Sekcji mogą być: komisja ds. rozwoju zespołów folklorystycznych; komisja do organizacji konferencji naukowych i seminariów; komisja do współpracy ze stowarzyszeniami związanymi z kulturą ludową; komisja ds. współpracy z IOV za granicą; komisja ds. funkcjonowania strony internetowej Sekcji; komisja pozyskiwania środków na działalność Sekcji i inne. Natomiast przykładami komisji doraźnych przy Radzie Wykonawczej Sekcji mogą być : komisja do organizacji oddziałów terenowych IOV (gdy powstaną może ulec likwidacji), czy komisja do opracowania regulaminów komisji problemowych (też działalność krótkotrwała), lub komisja do odzyskania zaległych składek członkowskich (może będzie skuteczna i potrwa krótko) oraz inne w zależności od potrzeb. Komisje problemowe wyzwalają też dużą aktywizację i samoaktywizację statutową członków i wiele twórczych inicjatyw oraz pomysłów bardzo trudnych, a często wprost niemożliwych do realizacji przez Prezydium lub Radę Wykonawczą Sekcji z jej odległej siedziby.
Komisjami problemowymi kierują ich przewodniczący, głównie merytorycznie przygotowani członkowie Rady Wykonawczej, lub członkowie Prezydium Sekcji, bądź też inni wyspecjalizowani w danych zakresach doświadczeni członkowie IOV, zaproszeni do przewodniczenia przez Radę Wykonawczą Sekcji, lub prezydium oddziału terenowego. Członkami komisji mogą też być osoby nie będące członkami IOV. To zbliżenie do IOV może być dla nich dobrą drogą do członkostwa w IOV.
Zespoły naukowe w strukturach IOV, w odróżnieniu od komisji problemowych, umożliwiają Prezydium Sekcji i jej Radzie Wykonawczej, a w niektórych przypadkach także prezydiom oddziałów terenowych, przygotowanie, organizację i prowadzenie oraz podsumowanie badań w zakresie kultury ludowej oraz ich popularyzacji w publikacjach, na konferencjach i seminariach naukowych w kraju i za granicą. Natomiast indywidualnym członkom IOV o zainteresowaniach naukowych, zwłaszcza pracującym w szkołach wyższych i instytutach naukowych (w ich katedrach i zakładach naukowych), aktywny udział w zespołach naukowych IOV może służyć realizacji ich osobistych planów naukowych, a wyniki tych badań mogą sprzyjać ich osobistemu rozwojowi naukowemu. Połączenie osobistych interesów członków PS IOV o profilu naukowym i interesów naukowych Polskiej Sekcji IOV organizującej zespoły naukowe jest w pełni realne z korzyścią dla obydwu stron. Dodajmy, że pracownicy naukowi będący członkami IOV i zaangażowani w zespołach naukowych IOV mogą korzystać z różnych form aktywności naukowej PS IOV i instytucji z nią współpracujących (wystaw, przeglądów, seminariów, konferencji naukowych wyjazdów studyjnych, opracowywania publikacji i innych form). Ponadto mogą uczestniczyć w organizowanych przez sekcje narodowe IOV różnych krajów, struktury regionalne IOV i władze centralne IOV łącznie z możliwością prezentowania tam swoich wyników badań, publikowania za granicą swoich wyników badań, dostępu do zagranicznej literatury naukowej, nawiązania kontaktów i współpracy z naukowcami zagranicznymi o zbliżonym profilu naukowym, wreszcie możliwością konfrontowania swojego warsztatu naukowego z metodologią badań naukowych stosowaną za granicą. Te możliwości przez członków PS IOV pracujących w sferze nauki (a stanowią oni 53,3 % wszystkich członków zwyczajnych) tylko w niewielkim stopniu są wykorzystywane. Mimo wysokiego wskaźnika pracowników naukowych będących członkami PS IOV zaledwie kilka osób sporadycznie uczestniczy w pracach Komisji Nauki i Badań IOV dla Europy Centralnej i Wschodniej kierowanej przez przewodniczącą PS IOV prof. dr hab. Annę Brzozowską-Krajkę. Zaledwie kilkanaście osób uczestniczyło w ciągu ostatnich kilkunastu lat w trzech światowych kongresach kultury ludowej IOV, czterech międzynarodowych kongresach młodych członków IOV i 11 europejskich konferencjach kultury ludowej IOV (oprócz 2 konferencji organizowanych w Polsce). Zachęcamy więc członków IOV ze środowisk naukowych do większej aktywności osobistej zarówno w krajowych zespołach naukowych IOV, jak też w innych formach życia naukowego IOV w kraju i za granicą. Będzie temu sprzyjać uruchomienie strony internetowej PS IOV, gdzie w zakładce „wymiana zagraniczna” będą podawane bieżące informacje także o imprezach naukowych IOV organizowanych w Europie i w świecie.
Zespoły naukowe IOV są tworzone przez Radę Wykonawczą PS IOV zazwyczaj w porozumieniu z władzami placówek naukowych (instytutów, katedr i zakładów) zatrudniających członków IOV, które przeważnie będą miejscami funkcjonowania tych zespołów. Członkami zespołów badawczych mogą też być kompetentne osoby nie będące członkami IOV. Zespołem kieruje jeden z jego członków. Czekamy na inicjatywy w sprawie tworzenia zespołów naukowych ze strony członków IOV zatrudnionych w tych placówkach. Z ramienia Polskiej Sekcji IOV bezpośrednią opiekę nad tworzeniem i funkcjonowaniem zespołów naukowych sprawują: wiceprzewodniczący Rady Wykonawczej ds. badań i praktyk kulturowych prof. dr hab. Jan Adamowski (do r. 2016 włącznie), od 3.12. 2016 funkcję tę pełni dr hab., prof. UO Dorota Świtała-Trybek i oczywiście przewodnicząca Rady prof. dr hab. Anna Brzozowska-Krajka. Wsparcia będzie im udzielać stała komisja do spraw naukowych, która przy Radzie Wykonawczej niewątpliwie powstanie.
Opracował M. Marczuk
Komisja Młodych
przewodnicząca: Karolina Pawłowska pawlowskakarolinaanna@gmail.com
członkowie zarządu:
Pełnomocnikiem tej Komisji z ramienia Prezydium PS IOV jest dr hab., prof. UMCS Katarzyna Smyk.
Komisja Festiwalowa
