Datowania i analizy

W projekcie zaplanowano datowania bezwzględne – dendrochronologiczne, radiowęglowe oraz termoluminescencyjne, a także opracowania zabytków oraz analizy laboratoryjne metaloznawcze i konserwację przedmiotów metalowych.

DATOWANIA
W sezonie 2023 wykonano datowania dendrochronologiczne (prof. Marek Krąpiec) i radiowęglowe (ETH Zurich) próbek drewna i węgla drzewnego z konstrukcji. Wyniki, co niezwykle interesujące, potwierdzają osadnictwo już od X w. Kolejny etap jest datowany na XII-XIII w.

ZABYTKI.
Ceramika naczyniowa. 
Przedmiotem analizy dr. Macieja Trzecieckiego (IAE PAN) był zbiór 28 033 fragmentów naczyń glinianych pozyskanych z badań zarówno z sezonu 2022 jak i 2023. W zbiorze wyróżniono osiem grup gatunkowych. Była to dominująca statystycznie (około 99%) średniowieczna ceramika brunatna i biała (I) oraz w niewielkiej liczbie późnośredniowieczna i nowożytna ceramika ceglasta, siwa i biała (II). Ciekawostką są fragmenty naczyń szkliwionych oraz ułamek importowanej amfory.
Wyroby ceramiczne średniowieczne znajdują analogie w materiałach z terenu Pogranicza polsko-ruskiego i są datowane na X-XIII w.

Zabytki z innych surowców
Opracowanie zabytków wykonała mgr Barbara Chudzińska (UJ). Przedmiotem opracowania było 25 zabytków: ozdoby i części stroju (aplikacja, pierścionek, zawieszka dzwoneczkowata, fragmenty bransolet szklanych i fragment pierścionka z tarczką), metalowy krzyżyk, fragment glinianej pisanki oraz narzędzia żelazne. Większość zabytków datowana jest na X-XIII w. Poniżej wybrane zabytki - fot. R. Niedźwiadek.

ANALIZY

W ramach projektu dla 14 zabytków wykonano konserwację i analizy składu chemicznego, oraz analizy mikroskopowe i RTI. Prace wykonał Karol Żołędziowski.

ARCHEOZOOLOGIA

Analiza archeozoologiczna została wykonana przez dr hab. Joannę Piątkowską-Małecką (UW). Z warstw kulturowych i obiektów gospodarczych pozyskano ponad 6 tys. fragmentów kostnych, wyróżniających się stosunkowo dobrym stanem zachowania, o cechach typowych odpadków po konsumpcji mięsa. Wszystkie należały do kręgowców, przede wszystkim gromady ssaków, w drugiej kolejności ptaków, a pojedyncze reprezentowały ryby. Wśród kości ssaków dominowały pozostałości ssaków udomowionych (bydło, koza/owca, świnia), na drugim miejscu znajdowały się kości zwierząt dziko żyjących (sarna, dzik, jeleń).

 


 

Datowania i analizy - sezon 2022 r.

Datowania radiowęglowe wykonano dla 4 próbek drewna i węgli drzewnych z obiektów 1, 3, 5, 6. Analizy wykonano w laboratorium ETH Zürich, Labor für Ionenstrahlphysik (LIP), Zürich, Switzerland. Ich wyniki są niezwykle interesujące. Potwierdziły to co już sygnalizowała stratygrafia, a mianowicie dwie fazy użytkowania stanowiska. Z obiektów 1 i 6 próbki zostały wydatowane pomiędzy końcem IX w. do lat 30. XI w.. Obiekty 3 i 5 uzyskały datowanie na XI-XII w. Ze względu na bardzo obiecujące wyniki datowania absolutne zostaną wykonane dla większej partii próbek.

Drewno z obiektu 5 (po prawej) i 6 (po lewej) datowane radiowęglowo (fot. T. Dzieńkowski)

Datowania luminescencyjne wykonano dla trzech fragmentów ceramiki pozyskanych z obiektów datowanych metodą radiowęglową (analizy dr. inż. A. Gintera). Uzyskane wyniki są kompatybilne i sygnalizują ogromną przydatność OSL do badań archeologicznych.

Fragmenty ceramiki datowane OSL

Analizy metaloznawcze i konserwację zabytków realizował zespół pod kierunkiem mgr. Karola Żołędziowskiego. Do analiz przekazano 10 zabytków metalowych: ozdoby (zawieszka dzwoneczkowata i pierścionek) oraz plomby, noże i dwa nieokreślone fragmenty żelazne.

Zawieszka, pierścionek i plomba przed i po konserwacji (fot. K. Żołędziowski)

Badania polegały na ocenie stanu zachowania zabytków, analizie powierzchni (badania ornamentu, technik produkcji) i analizie metaloznawczej. Zabytki poddano zabiegom konserwatorskim. Przed przystąpieniem do konserwacji zabytki żelazne zostały prześwietlone przy pomocy aparatu rentgenowskiego Balteau 200. Niestety wykonane zdjęcia uwidoczniły zaawansowany stan degradacji przedmiotów.

RTG zabytków (oprac. K. Żołędziowski)

Dla zabytków z metali kolorowych wykonano dodatkowe zdjęcia mające na celu dokładne zadokumentowanie widocznej na nich ornamentyki. Użyto mikroskopu Nikon SMZ 800 z okularem Nikon C-W10xB/22 i obiektywem Nikon Plan x1 zaopatrzony w głowicę zoom 6,3:1, która daje zakres powiększeń od 1x do 6,3x. Analiza mikroskopowa poza zadokumentowaniem ornamentyki pozwoliła na uchwycenie śladów w postaci równolegle ułożonych bruzd na jednej z plomb (Czermno3 mik_1,2,5). Są one prawdopodobnie pozostałością po niedokładnej obróbce ściernej szczęk plombownicy na co wskazuje równoległy i pozytywowy charakter odcisków. Kolejne ślady produkcyjne widoczne są przy oglądzie makroskopowym brązowego dzwoneczka (Czermno2), na którego czaszy, w jednej osi z uszkiem zachowała się pozostałość szwu odlewniczego wskazująca na odlanie go w formie dwuczęściowej.

Ślady produkcyjne na powierzchni plomby i zawieszki (opr. K. Żołędziowski)

Do analizy składu chemicznego wytypowanych zostało sześć zabytków (Czermno2-7) wykonanych z metali kolorowych. Analiza wykazała, że wszystkie przebadane plomby wykonano z ołowiu pozbawionego innych intencjonalnych dodatków stopowych. Analiza dzwoneczka i pierścienia ze stopów miedzi potwierdziła, że mamy do czynienia z dwoma różnymi stopami. Dzwoneczek został wykonany z brązu cynowo-ołowiowego (Cu-Sn-Pb) o dużej zawartości cyny. Pierścień natomiast z mosiądzu ołowiowego (Cu-Pb-Zn).

Miejsca poboru próbek do analiz metaloznawczych (fot. K. Żołędziowski)

Literatura

Zajceva I. E. [Зайцева И.Е]

2010 Zum mittelalterlichen dörflichen Buntmetallhandwerk im nordöstlichen Grenzgebiet der Kiever Rus’ ,„Eurasia Antiqua”, 16/2010, 1-29

Zajceva I. E.,  Saračeva T. G., [ЗайцеваИ.Е., СарачеваТ. Г.]

2011 Ûvelirnoe delo Zemli vâtičej- vtoroj poloviny XI – XIII v. [Ювелирное дело Земли вятичей- второй половины XI – XIII в.], Moskva [Москва].