— Końcówka lat 60. była w PRL-u okresem wzrastających konfliktów zarówno pomiędzy społeczeństwem a władzą, jak i w łonie samej władzy. W latach 1965-66 Władysław Gomułka trochę podpuszczony przez swojego konkurenta do władzy Mieczysława Moczara wszedł w konflikt z Kościołem katolickim, a dwa lata później w 1968 popadł w konflikt ze studentami i inteligencją — rozpoczyna swój wykład prof. Mariusz Mazur z Katedry Humanistyki Cyfrowej Instytutu Historii. — Historycy twierdzą, że Moczar wykorzystał sytuację, czyli odbywające się w Teatrze Narodowym przedstawienia „Dziadów” Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka. Gdy władza zakazała dalszych przedstawień, przekonując, że były one wykorzystywane przez widownie do wystąpień antyradzieckich studenci po ostatnim spektaklu przeszli z teatru pod pomnik Adama Mickiewicza, wznosząc hasła przeciwko cenzurze, a pod pomnikiem złożyli kwiaty i prawdopodobnie wszystko skończyło by się w ten sposób, gdyby nie to, że wkroczyła milicja i zaczęła się pacyfikacja tej grupy studenckiej.
Zapraszamy do obejrzenia materiału, w którym prof. Mariusz Mazur opowiada o genezie, przebiegu oraz skutkach studenckich strajków, które odbyły się w miastach akademickich w marcu 1968 r. Opisywane wydarzenia miały miejsce również pod ACK UMCS Chatka Żaka.
Fot. IPN w Lublinie
