Wystawa prezentuje cykl zatytułowany „Engramy”, który został rozpoczęty przez Krzysztofa Szymanowicza w 2010 roku i kontynuowany jest do dnia dzisiejszego. W tym cyklu artysta wkracza w obszary symboli poprzez nakładanie na siebie wielu warstw różnych wielkością matryc z wyciętymi piktogramami.  Tematem jego grafik i malarstwa jest wizualny zapis formowania i oddziaływania pamięci na naszą świadomość. Jak mówi sam artysta: „cykl Engramy traktuję jako własną próbę zmierzenia się z pamięcią, która pomimo szybkiego rozwoju nauki nadal pozostaje wielką tajemnicą. Nie zajmuję się naukowymi interpretacjami, teoriami pamięci, a staram się odnaleźć pewne podobieństwa w procesie graficznym i malarskim i wykorzystać je do tworzenia nowego ciekawego przekazu”.

Cykl „Engramy” jest w pewnym sensie wyjściem z dotychczasowych wątków narracyjnych, mentalnego zapisu i opisu na rzecz szeroko zakrojonej analizy rozpatrującej specyfikę formowania się pamięci, jej działania, a także oddziaływania na naszą świadomość. Już sam tytuł wiele wyjaśnia. Engram rozumiany jako „ślad pamięciowy, zmiana pozostawiona w układzie nerwowym poprzez określone przeżycie, działanie określonych bodźców, stanowiąca podstawę późniejszego odtwarzania” lokuje naszą uwagę na mechanizmach budowania pamięci. Szymanowicz jasno sygnalizuje tutaj pogłębienie dotychczasowej refleksji nad mentalną ikonosferą, ale także poddanie jej swoistemu procesowi obiektywizacji.

Charakterystyczne dla prac tego cyklu daleko idące uproszczenie i syntezowanie form i znaków wraz z porządkowaniem ich w rzędach lub kwadratowych polach przypomina rzeczywistość planszowej gry lub ideowej mapy, w której zapis został sformalizowany. Mamy więc do czynienia nie tyle ze śladami rzeczywistości, co ich przetworzonymi sygnałami.

Graficzna twórczość Krzysztofa Szymanowicza to obszar niezwykle fascynujący pod wieloma względami. Doskonały warsztat graficzny i elastyczne podejście do łączenia w zaskakujący sposób klasycznych metod opracowania matrycy i sposobów drukowania sprawiają, że prace są niezwykle efektowne wizualnie, często malarskie w swym charakterze. Nie to jest jednak celem jego artystycznej pracy. Wszystkie techniczne i formalne zabiegi nie tylko podporządkowane zostały budowaniu wyrazistego języka artystycznej wypowiedzi, ale zarazem stały się istotnym elementem przekazu. Współtworzą symboliczne odbicie ludzkiej pamięci, natury jednostek, ich emocji. Umożliwiają też sugestywne obrazowanie procesów towarzyszących procesom budowania i trwania pamięci. W tej konsekwentnej twórczej eksploracji kolejne prace potrafią zaskoczyć swym jednoczesnym podobieństwem i odmiennością. Skrupulatne wydobywanie drobnych detali czasem przechodzi w monumentalną syntezę, a drobiazgowe „notowanie” delikatnego światłocienia w śmiałą ekspresję i swobodę formujących obraz znaków. Niczym w malarstwie Szymanowicz doskonale konfrontuje ze sobą różne strategie. 

Grafiki Krzysztofa Szymanowicza, to nieprzerwany popis łączenia nieprzeciętnych talentów manualnych z niezwykła wirtuozerią warsztatową, pozwalającą artyście czerpać ze świata codziennej rzeczywistości i symboli przedmiotów. Wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość głównymi nagrodami: Grand Prix – 9 Międzynarodowe Biennale Małej Formy, Seul, 1996 r., Grand  Prix – 11 Konkurs Graficzny im. J. Gielniaka, Jelenia Góra 2003 r., I Nagroda  i  Złoty  Medal – VIII  Międzynarodowe  Biennale  Grafiki  Caixanova,  Ourense, Hiszpania  2004 r., II Nagroda – Konkurs o nagrodę  im. Chodowieckiego na rysunek i grafikę,  Sopot  2007., I Nagroda - II Międzynarodowe Triennale Sztuk Graficznych im. T. Kulisiewicza IMPRINT w Warszawie a ostatnio Nagroda im. Pawła Stellera na 10 Triennale Grafiki Polskiej, Katowice 2018 r. Ciągle dostarcza nam coraz to nowych doznań estetycznych i dowodów przekraczania kolejnych – wydawałoby się niemożliwych do przekroczenia – barier technologicznych.

Fragment tekstu „Pamięć, emocje i obrazy” Sebastiana Dudzika