|
Z wielką przyjemnością informujemy o kolejnej publikacji naukowej prof. dr hab. Ireny A. Pidek (Katedra Geomorfologii i Paleogeografii UMCS) opublikowanej na łamach Biogeosciences:
Abraham, V., Hicks, S., Svobodová-Svitavská, H., Bozilova, E., Panajiotidis, S., Filipova-Marinova, M., Jensen, C. E., Tonkov, S., Pidek, I. A., Święta-Musznicka, J., Zimny, M., Kvavadze, E., Filbrandt-Czaja, A., Hättestrand, M., Karlıoğlu Kılıç, N., Kosenko, J., Nosova, M., Severova, E., Volkova, O., Hallsdóttir, M., Kalniņa, L., Noryśkiewicz, A. M., Noryśkiewicz, B., Pardoe, H., Christodoulou, A., Koff, T., Fontana, S. L., Alenius, T., Isaksson, E., Seppä, H., Veski, S., Pędziszewska, A., Weiser, M., and Giesecke, T. 2021: Patterns in recent and Holocene pollen accumulation rates across Europe – the Pollen Monitoring Programme Database as a tool for vegetation reconstruction, Biogeosciences, 18, 4511–4534.
Baza współczesnych analogów pyłkowych stanowi cenną pomoc w interpretacji i rekonstrukcji dawnych zbiorowisk roślinnych w przestrzeni i w długich skalach czasowych. Praca prezentuje zestaw danych monitoringowych z Europy składający się z 351 stanowisk pułapek Taubera z łącznie 2742 rekordami rocznymi obejmującymi okres od 1981 do 2017 roku. Ten zestaw danych pokazuje, że na całkowitą wartość Pollen Accumulation Rates (PAR) wpływ ma lesistość i parametry klimatyczne, które określają produkcję pyłku i korelują z szerokością geograficzną. Roślinność bezdrzewna dawała wartości PAR co najmniej 140 ziarna cm−2 rok−1. PAR taksonów drzewiastych wzrastał o co najmniej 400 ziarna cm−2 rok−1 przy każdym 10% wzroście lesistości. Pułapki pyłkowe położone dalej niż 200 km od występowania danego gatunku drzewa nadal zbierają sporadycznie ziarna jego pyłku. Próg transportu na duże odległości jest różny dla poszczególnych gatunków i wynosi na ogół poniżej 60 ziaren cm−2 rok−1. Porównania współczesnych i kopalnych PAR z tych samych regionów wykazują podobne wartości. W przypadku taksonów klimatu umiarkowanego współczesne odpowiedniki kopalnych PAR znajdują się na ogół na południe od stanowisk kopalnych. Chociaż nie znajdujemy współczesnych sytuacji porównywalnych do kopalnych wartości PAR niektórych taksonów (np. leszczyny), nawożenie i użytkowanie gruntów mogą powodować wysokie współczesne PAR, które nie są udokumentowane w zapisie kopalnym. Współczesne analogi pyłkowe są teraz dostępne w Bazie Danych Neotoma Paleoecology i pomagają w interpretacji diagramów palinologicznych kopalnej roślinności.
Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w Biogeosciences to 140 punktów.
Bezpośredni link do ww. publikacji
Wykaz publikacji pracowników INoZiŚ UMCS
|
