Instytut Językoznawstwa i Literaturoznawstwa

O Ukrainistyce na UMCS słyszeliśmy bardzo dużo w szkole, dokąd przyjeżdżali studenci na praktykę. Moja szkoła – Zespół Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania w Górowie Iławeckim, była jedną z pięciu szkół w Polsce, w których w większości uczyli się osoby ukraińskiego pochodzenia, drugie, trzecie a teraz już czwarte i piąte pokolenia Ukraińców przesiedlonych w ramach „Akcji Wisła”. Ja jestem trzecim pokoleniem.

Po szkole wybrałam się do Lublina na studia, ale zupełnie na innym kierunku. Studiowałam Dietetykę, jednak po drugim roku studiów, stwierdziłam, że bardzo brakuje mi tego co było w szkole – ukraińskiej działalności i kultury. W 2014 roku, rozpoczęłam drugi kierunek studiów, którym była właśnie Ukrainistyka na UMCS. Cały okres studiów wspominam z ogromnym sentymentem i ciepłem. Oprócz ogromnego bagażu wiedzy, który otrzymałam na studiach, do których początkowo miałam stosunek dość sceptyczny (przecież język ukraiński znałam dobrze, rozszerzoną maturę z j. ukraińskiego zdałam na 100%, więc co mnie jeszcze tam nauczą )  jednak, na szczęście pomyliłam się i studia na UMCS dały mi bardzo dużo. Razem z kolegą, Michałem Szachmatem, odnowiliśmy działalność Koła Naukowego Ukrainistów UMCS, którego byłam kilkuletnią przewodniczącą, doprowadziliśmy do zmiany nazwy Koła z dodaniem imienia prof. Michała Łesiowa – założyciela naszego kierunku, wspaniałego uczonego i cudownego człowieka. Razem z Kołem Naukowym organizowaliśmy i współorganizowaliśmy bardzo dużo przedsięwzięć zarówno naukowych jak kulturalnych, m.in. Dni Ukraińskie na UMCS, konkursy tłumaczeniowe, konferencje naukowe czy coroczny Festiwal Ukraina w Centrum Lublina. Kochaliśmy grać w wystawach, śpiewać, recytować wiersze – przedstawiać kulturę ukraińska zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz Uniwersytetu. Razem z wykładowcami, którzy aktywnie włączali się w nasze działania, tworzyliśmy bardzo zgraną społeczność akademicką. Choć moje dwa kierunki studiów były całkowicie z innych bajek, starałam się znaleźć „złote środki” w tematach swoich prac magisterskich. Na Dietetyce pisałam bakteriach fermentacji mlekowych w mleku z Ukrainy a na ukrainistyce o nazwach potraw w gwarach zachodniego Podlasia.

Podczas dwóch ostatnich lat studiów pracowałam w Centrum Promocji UMCS, gdzie zajmowałam się rekrutacją, działaniami promocyjnymi i tym co lubiłam najbardziej – pracę ze studentami zagranicznymi m.in. z Ukrainy, Białorusi, Kazachstanu, Indii, Afryki i in.

Równolegle, od 2007 roku, zajmowałam się ukraińskim skautingiem w Polsce w czym działam do dziś. Pamiętam okres obron prac licencjackiej (na Ukrainistyce) i magisterskiej (na Dietetyce), które wypadały dzień po dniu a w dodatku w samym środku współorganizowanego przeze mnie obozu skautowego. Udało się obronić i dzieci były bardzo z obozu zadowolone. Aktualnie zajmuję się polsko – ukraińskimi projektami, związanymi z działalnością skautową i pomocy Ukrainie m. in. projektem obozów skautowych dla dzieci z Ukrainy, do którego do tej pory udało się włączyć ok 4 tys. ukraińskich dzieci. Aktywnie współpracuję m.in. z Ambasadą Ukrainy w Polsce, Związkiem Ukraińców w Polsce oraz innymi organizacjami pozarządowymi i Ministerstwami.

Zawodowo pracuję w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie  zajmuję się programami stypendialnymi dla zagranicznych studentów oraz inną działalnością Studium, szczególnie tą związaną z Ukrainą.

Bardzo się cieszę, że w ciągu 5 lat byłam częścią lubelskiej Ukrainistyki, z której oprócz wiedzy, kontaktów zawodowych mam do dnia dzisiejszego wielu przyjaciół.