Na przestrzeni ostatnich lat możemy zaobserwować, że współczesne dziennikarstwo zdecydowanie przekracza dotychczasowe, tradycyjne ramy. Coraz większa liczba redaktorów poza pracą w swym macierzystym radiu, czasopiśmie czy telewizji prowadzi profile w mediach społecznościowych silnie związane z branżą. Niejednokrotnie ich profile poza uchylaniem prywatności skupiają się na obnażaniu tajemnic świata mediów. Część osób prowadzi też konta, programy lub kanały w pełni profesjonalnie, nie odbiegając od standardów, do których przyzwyczaiły nas tradycyjne media. Jednym z takich przykładów jest właśnie „7 metrów pod ziemią”, czyli kanał Rafała Gębury.
Gość poniedziałkowego meetupu podzielił się z widzami swoim success story, przemyśleniami na temat ewolucji branży medialnej oraz różnicami w doświadczeniach pomiędzy pracą dla redakcji a na własny rachunek. Gębura rozpoczął swą przygodę z dziennikarstwem już na pierwszym roku studiów i przez blisko dziesięć lat zdobywał doświadczenie w mediach o zasięgu ogólnopolskim. W październiku 2017 roku otworzył kanał „7 metrów pod ziemią” na platformie YouTube, gdzie prowadzi wywiady o tematyce społecznej. Dziennikarz w trakcie kariery wielokrotnie udowodnił, że potrafi opowiadać niezwykłe historie zwykłych ludzi. Do tej pory przeprowadził wywiady m.in. z: balsamistą, byłym gangsterem, dilerem czy uczestniczką Powstania Warszawskiego. Jego filmy, artykuły i podcasty trafiły już do wielu milionów odbiorców. Sam kanał posiada blisko milion subskrypcji, a opublikowane rozmowy około 120 milionów wyświetleń.
Sukces „7 metrów pod ziemią” jest jednym z przykładów tego, jak bardzo media społecznościowe, z których korzystamy na co dzień, zmieniają życie. Z jednej strony każdy amator może założyć swój kanał i prowadzić na nim rozmowy, a z drugiej pojawiają się profesjonaliści, którzy odnajdują tam swych odbiorców. Jest to znak czasu uwidaczniający, że coraz młodsze pokolenia poszukują wartościowego kontentu i jednocześnie oczekują elastyczności twórców. Widzowie chcą mieć szeroki wybór spośród kanałów tematycznych, wpływ na prezentowane treści (tutaj często sprawdza się kontakt z patronami, gdzie zależnie od wysokości wpłat można zaproponować temat odcinka) oraz dostęp do nich o dowolnej porze (bez konieczności trzyma się z góry określonego rozkładu dnia).
Ponadto twórcy nie ograniczają się wyłącznie do emisji odcinka. Już podczas realizacji danego tematu obserwatorzy mają możliwość włączania się oraz obserwowania całego procesu. Zazwyczaj dzięki profilowi na Instagramie są informowani na bieżąco o postępach prac oraz zapraszani do obejrzenia materiału tuż po opublikowaniu. Niejednokrotnie pojawiają się tam również urywki, które nie zostały umieszczone w końcowym filmie. Wielu youtuberów równocześnie tworzy teksty na bloga lub profil na Facebooku. Z kolei w twittach odnoszą się do samej treści filmów. Media społecznościowe stały się doskonałym narzędziem zarówno do utrzymania interakcji z odbiorcami, jak i poszukiwania kolejnych rozmówców. Pośród wielu produkcji bardzo popularne są również gościnne wystąpienia innych twórców. Przykładem może być odcinek z Weroniką Truszczyńską, realizowany dzięki łączności internetowej pomiędzy Warszawą a Szanghajem.
Z każdym rokiem obserwujemy jak kolejne branże wychodzą poza dotychczasowe schematy. Szczególny dynamizm jest zauważalny w świecie mediów, gdzie coraz większe wyzwania stawiają sobie już nie tylko twórcy, ale również widzowie. Dzięki nieustannej interakcji odbiorcy stali się aktywnymi uczestnikami i współtwórcami pojawiających się publikacji, a dziennikarze są w stanie niemal natychmiast zareagować na poruszające widzów kwestie. Jak stwierdza Rafał Gębura, adeptom dziennikarstwa pozostaje nieustanne pielęgnowanie pasji do tego zawodu oraz obserwowanie zmieniającego się środowiska, tak by móc możliwie najlepiej się w nim odnaleźć.
