Katedra Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego

Społeczność akademicka widzi konieczność uchwalenia odrębnej ustawy regulującej zawód logopedy z uwzględnieniem specyfiki i interdyscyplinarności logopedii. Sprzeciwia się przepisom, które dzielą środowisko logopedyczne, odbierają wcześniej nabyte prawa oraz obniżają rangę zawodu. Głęboki niepokój budzą konsekwencje ustawy dla systemu kształcenia logopedów, a także sytuacji studentów logopedii na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych oraz podyplomowych, którzy rozpoczynając studia, prowadzone wedle zatwierdzonych standardów nauczania, mieli je ukończyć z tytułem zawodowym logopedy, tymczasem przygotowywana ustawa je zakwestionuje. Proponowane w niej zmiany zagrażają dotychczasowemu systemowi kształcenia logopedów, jaki został wypracowany w ciągu dziesięcioleci i był wielokrotnie modernizowany. System ten pozwala na kształcenie specjalistów, którzy są w pełni przygotowani do podejmowania wyzwań stawianych przez potrzeby społeczne, są gotowi do wykonywania zawodu zgodnie z najnowszymi standardami w zakresie diagnozowania, terapii i profilaktyki logopedycznej w różnych formach zatrudnienia (w placówkach oświatowych, służby zdrowia, instytucjach kultury, w sektorze prywatnym) oraz potrafią zaistnieć na zróżnicowanym rynku pracy.

Apelujemy do Ministerstwa Zdrowia oraz Ministerstwa Edukacji i Nauki o wyłączenie zawodu logopedy z zapisów procedowanej Ustawy o niektórych zawodach medycznych oraz podjęcie rozmów z przedstawicielami środowiska akademickiego, Polskiego Związku Logopedów, Polskiego Towarzystwa Logopedycznego oraz logopedami praktykami w sprawie uchwalenia odrębnej, międzyresortowej ustawy o zawodzie logopedy, która określałaby m.in. zasady kształcenia zawodowego, wykonywania zawodu i odpowiedzialności zawodowej.

Otwarcie przez rząd (Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 sierpnia 2022 roku) możliwości prowadzenia studiów jednolitych (tak, jak w wypadku medycyny i psychologii) wskazuje na dostrzeżenie odrębności zawodu logopedy, który – podobnie jak w odniesieniu do zawodu psychologa – daje możliwość zatrudnienia w różnych placówkach, bez konieczności przypisania do zawodów medycznych.