Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Uprzejmie informujemy o najnowszej publikacji naukowej, której współautorami są dr hab. Paweł Zieliński, prof. UMCS i dr hab. Przemysław Mroczek, prof. UMCS wydanej na łamach Annals of the American Association of Geographers: Piotr Moska, Robert J. Sokołowski, Paweł Zieliński, Zdzisław Jary, Jerzy Raczyk, Przemysław Mroczek, Agnieszka Szymak, Marcin Krawczyk, Jacek Skurzyński, Grzegorz Poręba, Michał Łopuch, Konrad Tudyka (2022) An Impact of Short-Term Climate Oscillations in the Late Pleniglacial and Lateglacial Interstadial on Sedimentary Processes and the Pedogenic Record in Central Poland, Annals of the American Association of Geographers, DOI: 10.1080/24694452.2022.2094325 Przedstawiono badania środowiskowe oparte na analizach sukcesji fluwio-eolicznych z paleosolami w środkowej Polsce, stanowiącej centralną część Europejskiego Pasa Piaskowego. Rekonstrukcję paleogeograficzną przeprowadzono na podstawie wysokorozdzielczych analiz czterech stanowisk metodami sedymentologicznymi i paleopedologicznymi oraz czterdziestu czterech pomiarów optycznie stymulowanej luminescencji i czternastu datowań radiowęglowych. Zidentyfikowane wiekowo poszczególne jednostki litologiczne i glebowe zostały najpierw skorelowane między stanowiskami, z podkreśleniem różnic między nimi. Następnie wyniki skorelowano z jednostkami stratygraficznymi grenlandzkiego rdzenia lodowego, odzwierciedlającymi globalne zmiany środowiskowe od GS-2.1a, poprzez kompleks GI-1 (siedem podjednostek), do GS-1. Badania wykazały wysoka wrażliwość sukcesji fluwio-eolicznej na zmiany i oscylacje klimatu. Zmiany klimatyczne zapisane są w kopalnych poziomach glebowych wykształconych pod różnymi typami pokrywy roślinnej. Stwierdzono, że ochłodzenie klimatu GI-1d (starszy dryas) nie było główną fazą powstawania wydm, jak twierdzono wcześniej. Postuluje się, że wydmy w strefie pozalodowcowej powstawały głównie w GI-1c2 (wczesny allerød). Istniejące wcześniej wydmy zostały przekształcone w GS-1 (młodszy dryas) i we wczesnym holocenie, lokalnie przerwane przez tworzenie się gleb. Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w Annals of the American Association of Geographers to 140 punktów (Impact Factor: 3.982). |