Z wielką przyjemnością informujemy o kolejnej publikacji naukowej dr hab. Pawła Zielińskiego, prof. UMCS (Katedra Geomorfologii i Paleogeografii UMCS) opublikowanej na łamach Quaternary International:
Moska P., Sokołowski R.J., Jary Z., Zieliński P., Raczyk J., Szymak A., Krawczyk M., Skurzyński J., Poręba G., Łopuch M., Tudyka K., 2021. Stratigraphy of the Late Glacial and Holocene aeolian series in different sedimentary zones related to the Last Glacial Maximum in Poland. Quaternary International, doi.org/10.1016/j.quaint.2021.04.004.
W artykule przedstawiono wyniki analiz późnoglacjalnych i holoceńskich piaszczystych sekwencji eolicznych z poziomami gleb kopalnych, badanych w różnych strefach sedymentacyjnych zachodnio-centralnej Polski. Celem badań było ustalenie ich regionalnego znaczenia stratygraficznego i paleośrodowiskowego. Przedstawiono wyniki badań sedymentologicznych, geomorfologicznych i datowań bezwzględnych z 3 reprezentatywnych profili ze strefy ekstraglacjalnej (stanowisko Leszczyca), glacjomarginalnej (stanowisko Barczygłów) i zlodowaconej (stanowisko Godzięba). Podstawę do ustalenia pozycji stratygraficznej analizowanych osadów stanowiło zestawienie 31 dat luminescencyjnych z piasków eolicznych oraz 7 dat 14C z gleb kopalnych. Uzyskane wyniki skorelowano w odniesieniu do chronologii rdzeni lodowych Grenlandii, która ma najlepszą rozdzielczość dla półkuli północnej.
W świetle przeprowadzonych badań ustalono, że w strefie ekstraglacjalnej depozycja eoliczna rozpoczęła się w najstarszym dryasie i trwała przez cały starszy dryas (główna faza akumulacji), z ograniczoną depozycją w młodszym dryasie i zakończoną w preborealu. Depozycja eoliczna została przerwana przez procesy pedogeniczne w interstadiale bølling i allerød, a także w okresie przejściowym młodszy dryas-preboreal. Natomiast w strefie glacjomarginalnej depozycja eoliczna rozpoczęła się w młodszym dryasie i trwała do wczesnego boreału ze słabo wyrażonym procesem pedogenicznym we wczesnym preboreale. W strefie zlodowaconej depozycja eoliczna miała miejsce w młodszym dryasie. Na stanowiskach Barczygłów i Godzięba wykryto gleby kopalne z okresu rzymskiego i XIX wieku, przykryte piaskami eolicznymi. Subatlantyckie epizody eoliczne wywołane były działalnością człowieka i zarejestrowanymi pożarami lasów. Zidentyfikowane okresy aktywności eolicznej i procesów pedogenicznych skorelowano z innymi profilami z Europy Środkowej i Zachodniej.
Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w Quaternary International to 100 punktów.
Publikacja ta powstała w ramach grantu NCN (2018/30/E/ST10/00616) pt. "Badania wielowskaźnikowe oraz zaawansowane metody określania numerycznej skali czasu w rekonstrukcji ewolucji wydm śródlądowych w Polsce w okresie schyłku ostatniego zlodowacenia" kierowanego przez dr hab. Piotra Moskę (Politechnika Śląska w Gliwicach). WIĘCEJ O PROJEKCIE
Bezpośredni link do ww. publikacji
Wykaz publikacji pracowników INoZiŚ UMCS
