Zachęcamy do lektury najnowszego artykułu Reemission of inorganic pollution from permafrost? A freshwater hydrochemistry study in the lower Kolyma basin (North-East Siberia) opublikowanego w czasopiśmie Land Degradation and Development, przez zespół autorski, w skład którego wchodzi pracownik naszego Instytutu dr inż. Sara Lehmann-Konera:
Danuta Szumińska, Krystyna Kozioł, Sergey R. Chalov, Vasilii A. Efimov, Marcin Frankowski, Sara Lehmann-Konera, Żaneta Polkowska, 2023. Reemission of inorganic pollution from permafrost? A freshwater hydrochemistry study in the lower Kolyma basin (North-East Siberia). Land Degradation and Development, 1-15, ISSN 1099-145X, https://doi.org/10.1002/ldr.4866.
Regiony z wieloletnią zmarzliną podlegają silnej presji zmian klimatycznych skutkujących rozległymi przemian krajobrazu, które m.in. wpływają również na chemię wód. Autorzy badali cechy chemiczne wód w różnych środowiskach w dorzeczu dolnej Kołymy (północno-wschodnia Syberia, strefa ciągłej zmarzliny). Udokumentowano mobilność metali, metaloidów i niemetali wynikających z rozmarzania wieloletniej zmarzliny. Szczególną uwagę skupiono na metalach ciężkich jako zanieczyszczeniach potencjalnie uwalnianych z wtórnego źródła w wiecznie zamarzniętym kompleksie Yedoma. Strumienie zasilane z wieloletniej zmarzliny reprezentowały typ wody jonowej Mg-Ca-Na-HCO3-Cl-SO4 (z mineralizacją w zakresie 600-800 mg L-1), podczas gdy lód zmarzliny i wody jezior termokrasowych były typu HCO3-Ca-Mg. Wiele metali ciężkich (As, Cu, Co, Mn i Ni) wykazało znacznie wyższe stężenia fazy rozpuszczonej w potokach i lodzie wiecznej zmarzliny niż w Kołymie i jej dopływach, a tylko w próbkach wieloletniej zmarzliny i jednym dopływie Kołymy wykryto rozpuszczony Ti. W jeziorach termokrasowych stężenia kilku rozpuszczonych metali i metaloidów rosły wraz z głębokością wody (Fe, Mn, Ni i Zn - w obu jeziorach; Al, Cu, K, Sb, Sr i Pb w obu jeziorach), osiągając 1370 μg L-1 Cu, 4610 μg L-1 Mn i 687 μg L-1 Zn w dolnych warstwach wody. Wody związane ze zmarzliną były również wzbogacone w rozpuszczony fosfor (do 512 μg L-1 w potokach zasilanych przez Yedoma). Wpływ rozmarzania wieloletniej zmarzliny na chemię wody w rzekach i jeziorach jest złożonym problemem, który należy rozpatrywać zarówno w kontekście zaniku się wiecznej zmarzliny, jak i interferencji pogłębiającej się warstwy aktywnej z nowo zdeponowanymi zanieczyszczeniami antropogenicznymi.
Artykuł jest wynikiem realizacji projektu INTERACT, H2020-EU.1.4.1.2. (PollAct, numer grantu 730938).
Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w Land Degradation and Development to 200 punktów.
Bezpośredni link do ww. publikacji
Wykaz publikacji pracowników INoZiŚ UMCS
źródło: Instytut Nauk o Ziemi i Środowisku UMCS
