Rybicki Wojciech Bolesław (ur. 11.03.1942 r. w Tomaszowie Lubelskim) – pianista, kompozytor, chemik.
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku (1959); średniej szkoły muzycznej w Lublinie; Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UMCS na kierunku chemia (1962–1966); studiów podyplomowych z zakresu technologii produkcji i przetwórstwa tworzyw sztucznych na Politechnice Warszawskiej (1987).
W latach 1966-1971 był kierownikiem zmiany Zakładu Amoniaku w Zakładach Azotowych „Puławy”. W latach 1971–1980 pracował w Zakładach Azotowych we Włocławku, gdzie pełnił funkcje: kierownika wydziału syntezy amoniaku, zastępcy kierownika nawozów ds. technicznych, kierownika zakładu chloru i ługu sodowego. Od 1980 do 1982 był starszym specjalistą ds. rozruchu w zarządzie budowy kompleksu PCW we Włocławku. W latach 1982–1983 pracował jako starszy inżynier w Wytwórni Amoniaku Kompleksu Nawozowego w Al-Kaim w Iraku, a w latach 1983-1984 jako starszy specjalista ds. rozruchu w Zarządzie Budowy Kompleksu PCW we Włocławku (Dyrekcja BP Prosynchem Gliwice). W latach 1984–1993 ponownie zatrudniony w Zakładach Azotowych „Włocławek” jako: kierownik działu technologicznego, kierownik zakładu badawczo-wdrożeniowego, doradca dyrektora naczelnego. Od 1993 do 1996 prowadził własną firmę handlową „WO-BA”. W latach 1996–2003 był starszym inżynierem procesu w Kombinacie Chemicznym „Anwil SA Włocławek”, w kompleksie tworzyw sztucznych. Od 2003 r. jest na emeryturze.
Odznaczony Brązowym (1976) i Złotym (1986) Krzyżem Zasługi; Srebrną Odznaką za Zasługi dla Przemysłu Chemicznego (1987). Autor patentów, np. „Sposób usuwania związków nienasyconych z 1, 2 dichloroetanu”; „Sposób odzyskiwania związków organicznych ze ścieków Wytwórni Chlorku Winylu”; „Sposób wytwarzania nadtlenodwuwęglanów organicznych”. Otrzymał liczne świadectwa racjonalizatorskie w Zakładach Azotowych „Włocławek”, np. „Intensyfikacja odparowywacza amoniaku E-1952” (1972); „Przystosowanie instalacji stokażu amoniaku do zabezpieczenia produkcji Zakładu Saletry” (1972); „Sposób regeneracji freonu 22 układu chłodzenia mediów procesowych w instalacji otrzymywania chlorku winylu” (1988); „Poprawa efektu gazu syntezowego w wymiennikach E-1501 AB” (1974). Autor licznych publikacji, w tym pokonferencyjnych, np. artykuł Linia do produkcji płyt z recyklingiem po I konferencji naukowej pt. „Recykling tworzyw sztucznych” na Politechnice Wrocławskiej (1988).
Żonaty, ma dwoje dzieci. Żona Barbara – magister chemii. Córka Elżbieta i syn Jacek są informatykami.
Pasjonuje się literaturą i muzyką. Komponuje utwory fortepianowe, w których w latach 2004-2013 wydano 275, w tym: mazurki, preludia, walce, tanga, kujawiaki, oberki, polki, marsze, etiudy, kolędy. Jego wydawnictwa muzyczne - utwory fortepianowe to: 26 Mazurków na fortepian; Walce na fortepian – zeszyt 1; Włocławskie Opowieści – miniatura na fortepian; Walce na fortepian – zeszyt 2; 26 Preludiów na fortepian; Tanga na fortepian; Miłości dzban-Tanga; Etiudy na fortepian; 20 Kujawiaków na fortepian; Sanockie Impresje – miniatura na fortepian; 10 Oberków na fortepian; 10 Polek na fortepian; Boże Narodzenie. Najpiękniejszy Czas – kolędy; 10 Marszów na fortepian; Miniatura Lubelskie wspomnienia – walc boston; Muzyczne Rytmy – utwory na fortepian; Puławskie fascynacje – miniatura; Fantazja h-moll – miniatura; Sonata F-dur; Ballada – miniatury na fortepian; Ballada alchemiczna; Mazurkowy ogród – 16 mazurków na fortepian; Rytmy Ameryk – tańce na fortepian; Romanse – album fortepianowy; Muzyczna wena - piosenki i pieśni z akompaniamentem fortepianu. W 2007 r. Państwowa Szkoła Muzyczna w Sanoku wydała płytę fonograficzną z jego utworami fortepianowymi - Muzyczne nastroje, 13 utworów fortepianowych. Od 2005 r. występował 70 razy z autorskim programem literacko-muzycznym w państwowych szkołach muzycznych oraz w Domach Kultury i klubach na terenie całej Polski. Wydał kilka zbiorów wierszy (2004-2011): Wierszowane życie; Spotkania z Muzami; Wachlarz spojrzeń; Graffiti codzienności.
Wspomnienia ze studiów : „Na piątym roku studiów wziąłem ślub z koleżanką z roku, z którą żyjemy w zgodnym pożyciu małżeńskim 50 lat. Po ślubie mieszkaliśmy w osobnych akademikach: A i B. Byłem świadkiem montażu pomnika Marii Curie-Skłodowskiej”.
