Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Prof. dr hab. Kosacki Igor (ur. w Terespolu) – fizyk, specjalista w dziedzinie fizyki ciała stałego.
Absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego w Lublinie (1973); Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii na kierunku fizyka (1973–1978). Po ukończeniu studiów w 1978 r. rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki PAN w Warszawie, gdzie w 1983 r. uzyskał stopień doktora, a w 1992 r. doktora habilitowanego. Tytuł profesora nauk fizycznych otrzymał od Prezydenta RP 21 grudnia 2007 r.
Od roku 1983 pracował w Departamencie Fizyki Politechniki Radomskiej. W latach 1990–1992 odbył staż naukowy na Uniwersytecie Marii i Piotra Curie w Paryżu w laboratorium prof. Minko Balkańskiego, a następnie w Delft Univeristy of Technology w grupie prof. Joopa Schoonmana. W 1992 r. został zaproszony do pracy w Massachusetts Institute of Technology. W latach 1995–2001 pracował na Uniwersytecie Missouri-Rolla w grupie prof. Harlana Andersona. Następnie w latach 2001–2006 pracował w Oak Ridge National Laboratory, a w latach 2006–2013 pracował w Shell Oil Company. Od 2013 r. Pracuje w Honeywell Process Solutions, gdzie kieruje Laboratorium Materiałów i Korozji.
Głównym obszarem jego zainteresowań naukowych jest fizyka ciała stałego, a zwłaszcza badania struktury i własności przewodników jonowych oraz ich zastosowań w nowych źródłach energii takich jak ogniwa paliwowe, membrany jonowe oraz baterie elektryczne. Prace badawcze obejmują technologię oraz zjawiska optyczne i elektryczne zachodzące w nanokrystalicznych przewodnikach jonów tlenu i wodoru. Badania dotyczą korelacji pomiędzy mikrostrukturą i stanami defektowymi sieci oraz ich wpływu na transport jonowy obserwowany w elektrolitach stałych oraz nanokrystalicznych supersieciach. Jest autorem ponad 100 prac naukowych, 2 patentów i wielu referatów przedstawianych na prestiżowych konferencjach. Jego prace mają ponad 3500 cytowań w literaturze naukowej. Jest ekspertem NATO w programie Science for Peace i członkiem Forum ds. Paliwa Wodorowego Departamentu Energii USA. Utrzymuje intensywne kontakty ze środowiskiem polskich fizyków, w tym z ośrodkami w Warszawie i Krakowie. Jest profesorem wizytującym na AGH w Krakowie, gdzie prowadzi wykłady z termodynamiki. Członek Kościuszko Foundation Collegium of Eminent Scientists.
Otrzymał nagrodę CRNS dla wizytującego profesora w Uniwersytecie Marii i Piotra Curie w Paryżu (2001). Za swoją pracę był nagrodzony Nagrodą Sekretarza Naukowego PAN oraz siedmiokrotnie nagrodą Rektora Politechniki Radomskiej. Otrzymał też nagrodę dla Najlepszego Młodego Naukowca (1985), zostając w 1990 r. najmłodszym profesorem tej uczelni.
Żonaty (z Anną). Ma czworo dzieci: Piotra (ur. 1978), Olgę (ur. 1981), Juliana (ur. 1993) i Marię (ur. 1998).