Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
W roku 2024 w Katedrze Teorii Mediów Instytutu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach UMCS ukazały się trzy nowe pozycje książkowe:
Książki te wpisują się w podejmowane od lat w Katedrze systematyczne prace – wyjątkowe na gruncie ogólnopolskim – nad problematyką teorii i filozofii mediów. Odpowiadają one na potrzebę budowania zaplecza teoretycznego dla dyscyplin nauk o mediach oraz namysłu nad szybko zmieniającym się środowiskiem technologicznym naszych czasów. Serdecznie zachęcamy do lektury. |
|
Z genealogii medialności |
|
„Z wewnętrznego rozdarcia pomiędzy tym co powszechne i indywidualne, konieczne i zmienne rodzi się komunikacja, której celem jest pojednanie pozwalające wydobyć to, co przedpojęciowe. […] Tyle że proces komunikacji wymaga środków pośredniczących, wymaga mediacji […] Gdzie zatem miejsce na bezpośredniość i obietnicę prawdy o bycie? Nadzieje te pokładamy w presemiotyce, której ślady tropimy od początków kształtowania się ludzkiej kultury. […] Bo o cóż innego chodzi uczestnikom komunikacji, jak o osiągnięcie poczucia skomunikowania a ono zostaje powołane do istnienia w przestrzeni między mną, tobą i światem tworząc jedno. Presemiotyka stanowi zatem cenne dopełnienie w rozumieniu tego, czym jest komunikacja oraz tego, jak jest ona możliwa, niezależnie od ostatecznie niejasnego statusu ontologicznego bezpośredniości. Bo zaczynamy rozumieć, że kiedy chcemy w pełni odsłonić istotę komunikacji musimy ujmować ją całościowo, jak mowę dopełnia cisza, znaczenie obrazu towarzyszące mu passpartout, tak konieczne dla komunikacji zmediowanie musi być uzupełniane o co najmniej wyobrażone poczucie jedności w bezpośredniości”. Fragment recenzji |
|
Więcej informacji o książce na stronie wydawnictwa - LINK |
|
Peter Sloterdijk – ćwiczenia z prowokacji |
|
"Zmierzenie się z dorobkiem tak kontrowersyjnego, ale i prowokującego do dyskusji filozofa współczesności to nie lada wyzwanie. Ilość materiału do przeczytania i przebadania może działać deprymująco (około 3000 stron tekstów dotyczących »sferologii« to tylko pewna część badanego materiału). Trzeba mieć nie tylko intelektualną odwagę, wiedzę, warsztat analityczny i interpretacyjny, ale też pewien rodzaj, nazwę to tak, »bezczelności poznawczej«. I nie chodzi tutaj o »obraźliwe« łamanie pewnych norm, tylko o przekraczanie i reinterpretację ustaleń powszechnie przyjętych. Onegdaj Paul Feyerabend sformułował anarchistyczny imperatyw poznawczy zaklęty w formule anything goes: nie chodziło rzecz jasna o to, że »wszystko ujdzie«, jak wielokrotnie błędnie przytaczano to stwierdzenie, ale o to, iż nie ma »nic świętego« zwłaszcza w polu ustaleń filozoficznych czy też kulturoznawczych". Z recenzji prof. dra hab. Piotra Zawojskiego |
|
Więcej informacji o książce na stronie wydawnictwa - LINK |
|
Vilém Flusser - Komunikologia |
|
Urodzony w Pradze światowej sławy filozof mediów Vilém Flusser (1920–1991) po przymusowej emigracji w 1939 roku wiódł życie niezależnego badacza w Ameryce Południowej, a od lat 70. XX wieku w Europie. Meandry jego kariery uczyniły go ostatecznie myślicielem „kultowym”, zagadkowym „prorokiem” dzisiejszych mediów. Światową sławę przyniosła mu niewielka książka Ku filozofii fotografii (wyd. niem.: 1996; wyd. pol.: Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2015; po polsku jeszcze: Kultura pisma, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2018). Nieco wcześniej (1977/1978) powstał napisany po angielsku esej Mutacja w relacjach międzyludzkich?, który pod tytułem Komunikologia ukazał się w wersji niemieckiej w 1996 roku, a w wersji angielskiej dopiero w 2022 roku. Atrakcyjność i oryginalność komunikologii polega na tym, że autor zakorzenia opis techniczno-cybernetycznej specyfiki komunikacji w jej egzystencjalnej, głęboko ludzkiej naturze. Człowiek jest z natury „wyobcowany”, nie żyje organicznie wtopiony w przyrodę jak zwierzę, a komunikacja z innymi ludźmi stanowi antidotum na samotność i w tym sensie nie jest naturalna, lecz wolicjonalna. Jej dzieje przebiegają etapy obraz–pismo–obraz. Pismo (wynalezione zdaniem Flussera przez kupców dla usprawnienia sobie pracy) zastąpiło tradycyjny obraz i umożliwiło historię, a obecnie znów ustępuje miejsca obrazowi, ale już innemu. Dzisiejszy obraz – obraz techniczny – zajmuje się symbolizacją pisma. Ta wizja procesów „postalfabetycznych” jest wkładem Flussera – zapewne kontrowersyjnym – w nasze pojmowanie współczesnego świata. Opis książki |
|
Więcej informacji o książce na stronie wydawnictwa - LINK |