Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Semestr zimowy 2024/25:
poniedziałek, 8:00-9:00, p. 232 (Duża Chemia)
wtorek, 9:00-10:00, p. 232 (Duża Chemia)
Udzielam również konsultacji poza tymi terminami, jednakże proszę o wcześniejszy kontakt (e-mail, sms) w celu umówienia się na konkretny termin.
NAJWAŻNIEJSZE DATY:
październik 1984 - marzec 1989 – studia magisterskie na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, a od lutego 1989 – na Wydziale Chemii (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin)
marzec 1989 – tytuł zawodowy: magister chemii. Praca magisterska p.t. Wyznaczanie parametrów krytycznych układów siatkowych metodą spójnych anomalii (CAM) z wykorzystaniem symulacji komputerowych Monte Carlo pod kierunkiem prof. dr hab. Andrzeja Patrykiejewa (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin)
Jestem pierwszym absolwentem Wydziału Chemii UMCS
kwiecień 1989 – rozpoczęcie pracy na Wydziale Chemii UMCS, początkowo na stanowiku technicznym, a od października 1989 – na stanowisku naukowo-dydaktycznym
kwiecień 1990 - marzec 1995 – studia doktoranckie na University of Lund (Szwecja)
marzec 1995 – stopień naukowy: doktor nauk chemicznych. Praca doktorska p.t. Theoretical studies of radicals, biradicals and their derivatives pod kierunkiem prof. Björna O. Roosa (University of Lund, Szwecja); dyplom nostryfikowano
październik 1995 - wrzesień 1996 – staż postdoktorski: Pacific Northwest National Laboratory (Richland, USA) i University of Pittsburgh (Pittsburgh, USA) w ramach wspólnego projektu (współpraca z prof. Kennethem D. Jordanem i dr Jeffreyem Nicholsem)
kwiecień 1997 – przeniesienie na etat adiunkta na Wydziale Chemii UMCS
styczeń 2013 – stopień naukowy: doktor habilitowany nauk chemicznych. Autoreferat p.t. Wieloparametrowe skalowanie częstości drgań harmonicznych w spektroskopii oscylacyjnej jako alternatywa dla skalowania harmonicznych pól siłowych (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin)
luty 2019 – stanowisko prof. UMCS
Moje badania naukowe skupione są przede wszystkim wokół obliczeniowej chemii kwantowej. Dotyczą one teoretycznego opisu zjawisk spektroskopowych: spektroskopia oscylacyjna (IR i Ramana) i spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego. W szczególności opracowałem metodę ESFF (ang. Effective Scaling Frequency Factor method) skalowania harmonicznych częstości drgań, jako alternatywę do powszechnie stosowanej metody SQMFF (ang. Scaled Quantum Mechanical Force Field method) skalowania pól siłowych autorstwa prof. Petera Pulaya. Prowadzę/prowadziłem badania z zakresu chemii strukturalnej, równowag klasterowych (metoda QCE, ang. Quantum Cluster Equilibrium theory of liquids, będąca połączeniem metod termodynamiki statystycznej, z której się wywodzę, i metod obliczeniowej chemii kwantowej), mechanizmów adsopcji na funkcjonalizowanych materiałach krzemoorganicznych i węglowych itd. Ostatnio moje zainteresowania dotyczą badań nad mechanizmami reakcji w chemii fosforoorganicznej.
Praca programistyczna. W okresie studiów doktoranckich, poza badaniami nad rodnikami i dwurodnikami stanowiącymi podstawę rozprawy doktorskiej, brałem udział w rozwoju pakietu obliczeniowego MOLCAS, gdzie byłem współautorem kodu Direct SCF. W czasie stażu postdoktorskiego moja działalność naukowa skupiała się na rozwoju pakietu NWChem, w którym m.in. zaprogramowałem dwukonfiguracyjną metodę DFT. W okresie późniejszym brałem udział w pracach nad pakietem PQS, gdzie zaprogramowałem wyznaczanie pochodnych momentu dipolowego, wielkości służących do wyznaczania intensywności pasm w podczerwieni. W międzyczasie stworzyłem oprogramowanie do obliczeń równowag klasterowych (wspomniana już metoda QCE), obliczeń skalowanych częstości drgań (metoda ESFF), jak również wyznaczania poprawek wibracyjnych do magnetycznych stałych ekranowania. W chwili obecnej prowadzę prace nad programem do wyznaczania wspomnianych poprawek wibracyjnych w dużych molekułach.
Publikacje z ostatnich lat.