Jednostki i pracownicy - książka adresowa

dr Rafał Wawer

Stanowisko
adiunkt
Jednostki
KATEDRA PEDAGOGIKI KULTURY
Telefon
081-537-63-50
Adres e-mail
Wyświetl
Strona www
ORCID.org/0000-0001-8643-8334
Konsultacje

Konsultacje 24/25 Zima 


Wtorek 15.00 -17.00 s. 422/428


Piątek  16.00 -18.00 zdalnie/po uprzednim umówieniu się.


Zajęcia: Technologia Informacyjna, Współczesna Kultura Filmowa, Technologie Informacyjne w edukacji, Metodyka edukacji informatycznej i wykorzystanie TIK, Pedagogika medialne, Media w komunikacji społecznej.

O sobie

Obszary zainteresowań naukowych

Główny obszar badań skupiałem wokół diagnozy eyetrackingowej komunikatów wizualnych w obszarze badań pedagogicznych. Szczególnie interesowała mnie optymalizacja komunikatów wizualnych poprzez pomiar bezpośredni tj. rejestrację i analizę danych o położeniu i ruchach gałek ocznych człowieka. Elementem kluczowym badań była analiza obiektywnych danych ilościowych i jakościowych uzyskiwanych z aktywizacji i przetwarzania informacji wzrokowej. Zajmujmowałem się również badaniami związanymi z rozwojem technologii informacyjnej, uwzględniając w tym, edukację wspomaganą symulacjami komputerowymi oraz nowymi metodami rejestracji obrazu. Aktywność badawczą uzupełniała problematyka powiązana z efektywnym nauczaniem i uczeniem się. Szczególnie eksperymentalne badania odwołujące się do wykorzystania nowoczesnych technologii informacyjnych w pedagogice. Obecnie na etacie adiunkta dydaktycznego.


Działalność naukowa

Dotychczasowe działania w obszarze zainteresowania pedagogiką medialną związane są z uczestnictwem w Projektach unijnych implementujących wiedzę poprzez materiały multimedialne wprowadzane w polskich szkołach wszystkich szczebli oraz w zakresie transferu wiedzy. W ramach tych działań:

  • Uczestniczyłem w unijnym Projekcie „Multimedialna Ochrona Dziedzictwa Narodowego” (1998 - 2002). Celem Projektu była popularyzacja wiedzy z zakresu ochrony dziedzictwa narodowego i udostępnienie wszystkim szkołom średnim w Polsce, dydaktycznych materiałów filmowych. W ramach Projektu zrealizowano sześć filmów: „Elbląg - zmartwychwstałe miasto” (1998), „Malbork - wspólne dziedzictwo” (I nagroda na festiwalu filmów naukowych Kraków 1999 „Srebrna Sowa” oraz specjalna nagroda profesora Wiktora Zina i Europejskiej Akademii Sztuk w Krakowie) (załącznik), „Gdańsk - odbudowana historia” (2000), „Stutthof - obóz koncentracyjny” (2001), „Żuławy - dziedzictwo pracy” (2001), „Odbudowa starych miast w Elblągu i Bałtyjsku” (2001) (Nagroda prof. Wiktora Zina), (załącznik).
  • Byłem współkierującym Programem Multimedialnej Edukacji Budowlanej (1998-1999), o nazwie „Materiały, wyroby i technologie współczesnego budownictwa”. Programowi patronowało Ministerstwo Rozwoju Regionalnego i Budownictwa oraz Polska Izba Przemysłowo-Handlowa Budownictwa. W ramach tego projektu zrealizowano 25 filmów edukacyjnych. Wszystkie filmy rozesłane zostały do 270 budowlanych szkół średnich i 17 politechnik w Polsce (załącznik).
  • Kolejnym Projektem z obszaru edukacji, którym współkierowałem, był Program „Świadome kształtowanie krajobrazu i ochrona krajobrazu historycznego”. Projekt oraz jego realizację wyróżniono na Ogólnopolskim Przeglądzie Wydawnictw Ekologicznych za wybitne walory ekologiczne i merytoryczne w 2000 roku.
  • Następnym przygotowanym i złożonym we współkierownictwie Projektem był Międzynarodowy Projekt „Kultura 2000”. Tytuł projektu „Przeszłość w teraźniejszości – żyć w mieście historycznym” (2004-2006). Projekt miał charakter naukowo-badawczo-edukacyjny.

Projekt realizował kilka zadań długookresowych, o zasięgu europejskim: międzynarodowa wymiana najbardziej wartościowych doświadczeń, związanych z użytkowaniem i ochroną miast historycznych, przedstawienie i spopularyzowanie tych miast historycznych, pokazanie ich historii i współczesnego życia w różnych krajach i kulturach. Ponadto, zwrócenie międzynarodowego zainteresowania na potrzebę, możliwości i korzyści związane z ochroną i wykorzystaniem miast historycznych, nawiązanie kontaktów pomiędzy konserwatorami i samorządami miast historycznych w poszczególnych krajach, kontaktów trwałych, bo opartych o wymianę doświadczeń, edukacja młodzieży w zakresie współczesnego wykorzystania dziedzictwa różnych kultur i narodów. Projekt przygotowano, złożono, ale nie uzyskano finansowania Komisji Europejskiej.

  • W 2007 roku pod moim kierownictwem przygotowano Projekt Grantu Zespołowego Prorektora UMCS d/s Nauki UMCS pt. „Trwałość wiedzy przy zastosowaniu animacji komputerowej, filmu dydaktycznego oraz wykładu w szkolnictwie wyższym”.

Temat Projektu był aktualnym obszarem wiedzy pedagogicznej. Intensywna obecność w przestrzeni spo­łecznej technologii informacyjnych wpłynęła na zasadniczą zmianę doświadczeń komunikacyjnych lu­dzi. Idea społeczeństwa informacyjnego zakłada umiejętność wykorzystania oraz posługiwania się nowoczesnymi technologiami między innymi w procesie kształcenia. Jednym z założeń współczesnej edukacji jest przygotowanie nauczycieli do stosowania w procesie dydaktycznym nowoczesnych technik komputerowych. Cel projektu wpisywał się w strategiczne obszary badawcze oraz priorytetowe kierunki badań w Krajowym Programie Ramowym w zakresie metod i narzędzi wytwarzania oprogramowania wspierającego rozwój społeczeństwa informacyjnego (obszar VII – 7.2).

Projekt przewidywał zbadanie procesu obniżenia się poziomu wiedzy poprzez zastosowanie wielokrotnych badań dystansowych. Zastosowanie w badaniach, metody naturalnego eksperymentu pedagogicznego czyni klarownym obraz trwałości wiedzy wśród badanych studentów. Dobór dużej próby badawczej stworzy podstawy do sformułowania uogólnień i istotnych wniosków dla przyszłych zastosowań nowoczesnych środków dydaktycznych w zestawieniu z tradycyjnymi metodami przekazywania wiedzy. Zgodnie z pismem przekazanym przez J.M. w dniu 01.02.2007, Projekt uzyskał pozytywną ocenę. Ze względu na ograniczone środki finansowe oraz dużą ilość wniosków nie otrzymał finansowania.

  • W 2015 roku byłem współautorem projektu w ramach działań „transferu wiedzy” dotyczącego „Diagnozy eyetrackingowej przestrzeni ekspozycyjnej Państwowego Muzeum na Majdanku oraz jej znaczenia dla pedagogiki miejsc pamięci”.

Głównym założeniem projektu było wykorzystanie niestosowanej dotąd techniki eyetrackingowej do analizy postrzegania i interpretowania przestrzeni historycznych. Technika eyetrackingu oraz komplementarnie specjalnie zaprojektowane testy psychologiczne umożliwiają opracowanie modeli matematyczno-psychopedagogicznych ukazujących postrzeganie miejsc historycznych.

            Dzięki włączeniu w przebieg badań różnych grup respondentów, charakteryzujących się różnymi cechami osobowościowymi, możliwe jest uogólnienie uzyskanych wyników oraz pełna ich interpretacja. Głównym beneficjentem badań były muzea oraz inne instytucje i organizacje zajmujące się edukacja historyczną. Analizy w sposób jednoznaczny wskazują elementy odwracające i skupiające uwagę zwiedzających. Pozwoli to na określenie aktualnego stanu atrakcyjności wizualnej przestrzeni muzealnej. Mogą zatem stanowić istotny punkt odniesienia dla modernizacji ekspozycji przestrzeni historycznych. Projekt został zaopiniowany pozytywnie, ze względu na ograniczany budżet nie został sfinansowany. Autorzy projektu wykonali materiał badawczy oraz przeprowadzili badania pilotażowe. 


Ogłoszenia

Brak ogłoszeń.