Kwiatkowski Zygmunt (ur. 20.05.1954 r. w Parysowie) – przedsiębiorca, wiceprezes zarządu Kruszywa Niemce, członek Konwentu UMCS, prezes zarządu Stowarzyszenia Absolwentów UMCS.
Absolwent Technikum Geologicznego w Warszawie (1974); Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UMCS na kierunku fizyka (1974–1979); studiów doktoranckich Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego (1998–2001); studiów podyplomowych „Pieniądz i Bankowość” na UW (1996–1997); podyplomowego Studium Filozoficzno-Religioznawczego na UMCS (1979–1980). Odbył wiele szkoleń i staży z zakresu analizy finansowej przedsiębiorstw, zarządzania spółkami prawa handlowego, wprowadzania spółek na giełdę, zarządzania kapitałem.
Jest wiceprezesem zarządu Kruszywa Niemce, członkiem Rady Nadzorczej Ciech, prezesem zarządu Stowarzyszenia Absolwentów UMCS, członkiem Konwentów UMCS i Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. W przeszłości był członkiem i przewodniczącym wielu rad nadzorczych w Polsce i Federacji Rosyjskiej (m.in. przewodniczącym Rady Nadzorczej w Zakładach Azotowych „Puławy”, wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Zakładów Chemicznych „Police”, przewodniczącym Rady Nadzorczej ZAO AFK Kiemierowo w Federacji Rosyjskiej, prezesem zarządu w Zakładach Azotowych „Puławy”, 2002–2006, prezesem zarządu Studenckiej Spółdzielni Pracy „Juwentus” w Lublinie, 1983–1988, przewodniczącym Komisji Rewizyjnej ZSP w Warszawie, przewodniczącym Rady Okręgowej SZSP w Lublinie).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2012) i Złotą Odznaką UMCS (1979). Otrzymał wiele odznaczeń, wyróżnień i dyplomów resortowych oraz branżowych. Autor publikacji w ramach studiów doktoranckich.
Żonaty, żona Anna – absolwentka Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UMCS. Ma dwoje dorosłych dzieci: Krzysztofa i Barbarę oraz pięcioro wnucząt. Hobby to przede wszystkim podróże (Syberia), żeglowanie, ogród. Jego życiowe motto: „Żyć intensywnie, nie bacząc na uciekający czas”. Największym sukcesem zawodowym jest dla niego restrukturyzacja Zakładów Azotowych „Puławy” i wprowadzenie tej spółki na Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie. Największy sukces pozazawodowy to dzieci i wnuki.
Wspomnienia ze studiów: „Jeden z kolegów z KUL-u, przyłapany przez księdza Rektora na piciu na terenie uczelni taniego wina, krzyknął: »Ludzie cud!!! Ksiądz Rektor wodę w wino zamienił!«”.
