Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Ciekawe wyniki badań zespołu naukowców z UMCS opublikowane w "European Journal of Education".
Badania zespołu Błaszczak, Knopik, Maksymiuk, Oszwa (Parental involvement in remote learning during the COVID‐19 pandemic—Dominant approaches and their diverse implications - Knopik - 2021 - European Journal of Education - Wiley Online Library) skupiły się na określeniu różnych wymiarów angażowania się rodziców w edukację zdalną swych pociech. Zagadnienie jest szczególnie ważne z powodu konieczności łączenia przez rodziców obowiązków domowego nauczyciela i pracownika, który musi wykonywać standardowe obowiązki wynikające z jego profesji. Badania przeprowadzono wśród 421 rodziców uczniów szkół podstawowych. Analizy czynnikowe pozwoliły na wyodrębnienie następujących barier w edukacji zdalnej:
Ponadto zidentyfikowano korzyści wynikające ze zdalnego nauczania:
Biorąc pod uwagę czas przeznaczany przez rodziców na wspieranie swoich dzieci w zdalnej edukacji, dostrzegane bariery i benefity za pomocą metody k-skupień wyodrębniono trzy główne typy angażowania się rodziców w uczenie się on-line:
Skupienie 1: „Zaangażowany nauczyciel” (226 osób) obejmuje rodziców, którzy w znacznym stopniu angażują się w zdalną edukację dzieci, zarówno merytorycznie (poprzez wyjaśnianie trudnych lub nowych zagadnień, szukanie odpowiedniej literatury i pomocy dydaktycznych, czy zachęcanie dziecka do nauki), jak i logistycznie (poprzez asystowanie w wysyłce prac, dopilnowanie kalendarza realizacji zadań szkolnych czy pomoc w sprawach technicznych związanych z obsługą platformy/apliakcji). Rodzice stosujący tę strategię pomagają i motywują swoje dzieci do pracy, ale nie wykonują zadań szkolnych zamiast uczniów. Poświęcają średnio ok. 3 godzin i 20 minut dziennie na wspieranie zdalnej edukacji dzieci.
Skupienie 2: „Coach wspierający autonomię” (93 osoby) odnosi się do rodziców, którzy w relatywnie mniejszym stopniu niż pozostali badani angażują się w zdalną edukację dziecka (około 1 godziny i 52 minut dziennie).Ta grupa rodziców nie wyręcza ucznia w realizacji zadań szkolnych, jednocześnie podkreślając znaczenie jego samodzielności w procesie uczenia się. Częściej wspierają uczniów emocjonalnie (pytają o samopoczucie, rozmawiają) i motywują do realizacji zadań szkolnych, niż asystują w wysyłce prac czy pilnują harmonogramu zajęć. Takie towarzyszenie dziecku w podejmowanych działaniach, wspiera jego autonomię i sprawczość.
Skupienie 3: „Zaangażowany nauczyciel i wyręczacz” (102 osoby) obejmuje rodziców, którzy - podobnie jak badani ze skupienia 1 - stosują strategię polegającą na wyjaśnianiu nowych i trudnych treści, asystowaniu i motywowaniu dziecka do realizacji zadań szkolnych, jednak dodatkowo deklarują wykonywanie części zadań szkolnych za dzieci. Ta grupa badanych przeznacza około 4 godzin i 10 minut dziennie na zdalną edukację dzieci.