Publikacja przedstawia chronologię polsko-litewskich sejmów, jakie odbyły się od unijnego sejmu lubelskiego (1569), na którym powołano Rzeczpospolitą Obojga Narodów, aż do ostatniego sejmu grodzieńskiego (1793), kiedy ratyfikowano jej II rozbiór. Opracowanie to koryguje nieścisłości i pomyłki występujące w pionierskiej pracy Władysława Konopczyńskiego Chronologia sejmów polskich 1493–1793 (Kraków 1948), stanowi podsumowanie intensywnych badań prowadzonych przez historyków staropolskiego parlamentaryzmu na przestrzeni ostatnich kilku dekad.

Zestawienie obejmuje 175 pozycji – 174 sejmy i I walną radę. W wykazie tym, oprócz 169 zgromadzeń, jakie odbyły się w latach 1569-1793, znalazły się także informacje o 6 sejmach, które zostały zwołane, ale z różnych powodów nie doszły do skutku. Nowa chronologia sejmów została opracowana przez badaczy mających znaczący dorobek naukowy odnoszący się do staropolskiego parlamentaryzmu.

Spis treści

Wstęp redaktorów
Przedmowa autorów
Wykaz skrótów
Ewa Dubas-Urwanowicz
Chronologia sejmów z lat 1569–1585
Maciej A. Pieńkowski
Chronologia sejmów z lat 1587–1600
Edward Opaliński
Chronologia sejmów z lat 1601–1620
Anna Filipczak-Kocur
Chronologia sejmów z lat 1621–1632
Andrzej Korytko
Chronologia sejmów z lat 1633–1647
Janusz S. Dąbrowski
Chronologia sejmów z lat 1648–1662
Leszek A. Wierzbicki
Chronologia sejmów z lat 1664–1673
Robert Kołodziej
Chronologia sejmów z lat 1674–1695
Bogusław Dybaś
Chronologia sejmów z lat 1696–1717
Urszula Kosińska
Chronologia sejmów z lat 1718–1733
Henryk Palkij
Chronologia sejmów z lat 1734–1762
Witold Filipczak
Chronologia sejmów z lat 1764–1793
Bibliografia