70-lecie UMCS w Lublinie

 Andrzej Rozhin studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie i na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie, gdzie w 1961 założył Akademicki Teatr UMCS GONG-2, mający stać się później jednym z najważniejszych teatrów studenckich lat 60-tych i 70-tych. Teatr GONG-2 powstał pod nazwą „Gong 7/30”. Rozhin był jego kierownikiem artystycznym, reżyserem, autorem spektakli i aktorem. We wrześniu 1965 "Gong 7/30" przekształcił się w Akademicki Teatr GONG-2. Rozhin zrealizował w Gongu ponad 30 przedstawień, m.in. Pieśni i songi Pana Brechta, prapremierę światową dramatu Daniela Charmsa Elżbieta Bam, Wietnam ukrzyżowany, Dialog na Święto Narodzenia a.d. 1647, Testament Francois Villona, Everymana, a także sztuki Różewicza, Brylla, Grochowiaka i inne.

Równolegle w latach 1961-1967 Andrzej Rozhin był aktorem Teatru im. H. Ch.Andersena w Lublinie, gdzie zadebiutował jako reżyser w teatrze profesjonalnym sztuką St. Lema Eden (1979). W latach 1965-74 organizował w Lublinie Festiwal Młodej Kultury – Studencką Wiosnę Teatralną, której kontynuacją była Lubelska Wiosna Teatralna – kierował nią w latach 1985-93.

Po zakończeniu działalności w Gong -2 wyjechał do Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie objął dyrekcję w Teatrze im. Juliusza Osterwy. W latach 1974-1993 jako dyrektor i kierownik artystyczny zarządzał wieloma teatrami w Polsce: Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, Teatrem Polskim w Szczecinie oraz Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie, gdzie odniósł największe sukcesy artystyczne i frekwencyjne.

W sumie wyreżyserował ponad 180 realizacji w teatrach polskich i zagranicznych. W teatrach Andrzeja Rozhina debiutowało wielu polskich artystów, m.in. Agnieszka Holland (Emigranci Sł. Mrożka), Bohdan Cybulski (Akt przerywany T.Różewicza), Feliks Falk, Marcin Jarnuszkiewicz, Joanna Pielat-Rusinkiewicz, Laco Adamik, Michał Bajor, Piotr Rubik, Bogusław Linda, Leon Barański i inni.

Jako reżyser w teatrze dramatycznym Andrzej Rozhin zadebiutował w Teatrze Wybrzeże (Gdańsk) sztuką Tadeusza Różewicza Kartoteka (1970). Wiele razy potem wraca do tego wybitnego polskiego autora (Spojrzenia, czyli przygotowanie do wieczoru autorskiego, Teatr niekonsekwencji Warszawa 1978, Białe małżeństwo Olsztyn 1976, Lublin 1988, Węgry 1989, Warszawa 1996).

Rozhin uprawiał różne gatunki dramatyczne (komedia, dramat, musical, opera). Jest inscenizatorem wielkich widowisk teatralnych, doskonale czuje muzykę i ruch w teatrze. Realizuje wielki repertuar m.in. sztuki Szekspira, Słowackiego, Wyspiańskiego, Bogusławskiego, Fredry, ale także z wielkimi sukcesami repertuar musicalowy. Kilkakrotnie reżyseruje Operę za 3 grosze Brechta, ale także Mutter Courage. Wprowadza na polskie sceny musicale O Podlas Gabora Pressera i Braci krwi Willy`ego Russela. (Ten ostatni musical reżyseruje z powodzeniem na Słowacji, gdzie był grany 7 sezonów). Reżyseruje Człowieka z La Manchy i Betleem Polskie w wersji operowej.

Andrzej Rozhin realizował wiele tytułów w teatrach słowackich (m.in. Presov, Zvolen, Bańska Bystrzyca, Spiska Nowa Wieś), na Węgrzech (Debrecen, Eger, Budapeszt). Jest reżyserem przedstawień w Teatrze TV. Wprowadził na polskie sceny wiele sztuk m.in. Equus Shaffera, Edukację Rity W. Russela, Dekoratora i Chwile słabości D. Churchilla, Beauty and the Best Boswella, ale także sztuki Williamsona, Cooneya, Toma Kempinskiego, Colline Serreau, Mortimera i Cooke`a, N. Erdmana (Mandat, Samobójca), Wampiłowa, Gelmana i innych. Wielokrotnie reżyseruje sztuki polskich autorów (M. Choromański, W. Gombrowicz, St. Mrożek, Wł.Terlecki, E. Redliński, K. Orłoś, St. Tym. St. Dejczer i inni). Z prapremier warto wymienić m.in. prapremierę polskiego musicalu Cyrano E. Brylla i P. Rubika (Warszawa), Obrażonych E. Lachnitt, Wodza R.M. Grońskiego w Teatrze Polskiego Radia, Cara Samozwańca Adolfa Nowaczyńskiego, Warunek E. Rylskiego, widowisko Sny, Imaginacje, Idee St. Wyspiańskiego. Reżyserował wielkie widowiska plenerowe i galowe (150-lecie Banku Handlowego w Warszawie, 400-lecie Warszawy, Festiwal Kraków 2000, FAMA i inne).

Andrzej Rozhin tworzył swoje przedstawienia z wybitnymi polskimi aktorami m.in. Tadeuszem Łomnickim, Janem Świderskim, Ireną Kwiatkowską, Marianem Kociniakiem, Czesławem Wołłejką, Andrzejem Kopiczyńskim, Pawłem Wawrzeckim, Wojciechem Pokorą, Krzysztofem Globiszem, Krystyną Jandą, Michałem Bajorem, Grażyną Barszczewską, Jerzym Kamasem, Henrykiem Machalicą, Małgorzatą Foremniak, Jerzym Bończakiem, Ewą Wencel, Ewą Ziętek, Ewą Kasprzyk, Teresą Lipowską, Barbarą Rylską, Pawłem Małaszyńskim i wieloma innymi.

Przedstawienia Rozhina zdobywały liczne nagrody na festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. we Wrocławiu, Łodzi, Warszawie, Opolu, Nancy, Parmie, Zagrzebiu, Schersbergu, Budapeszcie, Toruniu, Bratysławie, Zvoleniu i innych.

W ostatnich sezonach zrealizował m.in. prapremierę sztuki Liz Lochhead Perfect days w Teatrze Kwadrat w Warszawie (prem. 16.03.2007), Piękną i bestię Laurence'a Boswella w Teatrze im. Al. hr. Fredry w Gnieźnie (prem. 1.06.2007); operetkę Carla Zellera Ptasznik z Tyrolu w Teatrze Muzycznym w Lublinie (prem. 27.10.2007), prapremierę sztuki Marcina Szczygielskiego Berek, czyli Upiór w moherze w Teatrze Kwadrat w Warszawie (prem. 13.12.2008), Zemstę Fredry w Teatrze J.Osterwy w Gorzowie (prem. 27.03.2009) oraz sztukę N. Ephron Kiedy Harry poznał Sally w Teatrze Kwadrat (prem. 10.05.2010).

W 2011 roku Andrzej Rozhin obchodził 50 lecie pracy artystycznej. 27 marca 2011 w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu odbyła się premiera sztuki Brat naszego Boga na podstawie dramatu Karola Wojtyły w reżyserii Rozhina. Premierze spektaklu towarzyszyła promocja książki Wybrałem teatr, dokumentującej półwiecze działalności artystycznej Andrzeja Rozhina.